7 juli
Net op de dag van de Tourstart beweert de Franse krant Le Monde op basis van anonieme getuigenissen dat Chris Froome geen frieten lust.
8 juli
Het nieuws dat Froome geen frieten lust slaat de wielerwereld met stomheid. Twintig jaar na de Festina-Tour werpt een diepdonkere schaduw zich boven de Tour. Heeft het wielrennen dan werkelijk niets geleerd van
Ik heb vanochtend op een treinrit tussen Boechout en Lier de veertig hoofdstukken van Ik heb altijd mijn eigen koers gereden gelezen, jouw autobiografie die morgen verschijnt.
En? Goed hé.
Nou. Vlotte schrijfstijl, daar niet van. Zeker voor een renner. Ik vraag me toch af of je je niet hebt laten bijstaan door een auteur met een literair oeuvre om u tegen
Arme renners. Niet prettig natuurlijk. Ga je naar Israël om lekker te fietsen, word je geconfronteerd met een land dat oorlog voert en mensenrechten schendt, gebieden bezet en nederzettingen bouwt, openluchtgevangenis Gaza uitbaat en de vrijheid van Palestijnen elders tiranniek inperkt, burgers en kinderen bombardeert, oeps ook een ziekenhuis, demonstranten doodt, een muur neerpoot op Palestijns gebied en Oost-Jeruzalem annexeert,
Wat mag u in deze voorbeschouwing verwachten? Een blik op de favorieten voor de eindzege, oh dat zeker. Een zorgvuldig en evenwichtig opgesteld overzicht van de potentiële ritwinnaars, in feite zoals het een nette voorbeschouwing betaamt. Met ruime aandacht voor nevenprijzen zoals de bergtrui, het jongerenklassement en aanverwanten. Ook dat. Reeds lang genoeg getalmd, laten we er gewoon aan beginnen.
Ter gelegenheid van Luik-Bastenaken-Luik had ik ex-winnaars uit mijn jeugd uitgenodigd bij mij thuis. Ik doe zulke dingen. Tyler Hamilton, Oscar Camenzind en Paolo Bettini reageerden niet op mijn invitatie. Davide Rebellin moest naar de zondagmis, trainen en rusten, een granfondo moest ie ook rijden en ook Alejandro Valverde scheen verhinderd. Andy Schleck had toegezegd te komen, maar eens eeuwige
Het valt niet mee om een middelmatige column te schrijven, mocht ik nu niet anders gewend zijn.
Maar het idee om een middelmatige column te schrijven naar analogie met de Amstel Gold Race klonk zonder er verder over na te denken wel prettig,
Opgelet, een middelmatige column schrijven is minder evident dan het lijkt. Het vergt moed om niet boven jezelf uit