Zou dit boek geslaagd zijn als Jonas Vingegaard in 2022 niet de Tour de France had gewonnen? Toen Nando Boers in 2019 ja zei tegen het voorstel om drie jaar lang Jumbo Visma te volgen, wist hij niet wat de resultaten gingen worden. De ploeg had de ambitie om ooit de Tour te winnen, maar kreeg ook te maken met een ongenaakbare Tadej Pogačar. Hoe was dit boek geweest als diezelfde Pogačar in 2022 had gewonnen? Niet veel slechter. De winst van Vingegaard en de eerste Tourwinnaar voor het team dat in 2013 begon als Blanco, was de kers op een hele stevige taart. Hetzelfde geldt voor Het Plan van Nando Boers. Er lag al een mooi boek, de Tourwinst geeft het net wat meer glans.

In de keuken

De kracht van Het Plan zit in meerdere facetten: de aanpak, de toegang die Boers kreeg, de moeite die hij erin stak en zijn prettige schrijfstijl. Dat je drie jaar lang in de keuken mag kijken van een ploeg die de beste ter wereld aan het worden is, is een enorme buitenkans. Boers wordt onderdeel van de ploeg, is bij de besprekingen, de trainingen, kijkt mee in de documenten en wordt in vertrouwen genomen door staf en renners. Alleen in de hoogtijdagen van corona wordt hij vanwege besmettingsgevaar buiten de rennersbubbel gehouden in meerdaagsekoersen.

Dumoulin

Dankzij de verslaggever ter plekke wordt duidelijker wat zich de afgelopen jaren in de bus en op trainingskamp heeft afgespeeld bij de Jumboploeg. Boers begint aan zijn klus op het moment dat ook Tom Dumoulin tekent voor de ploeg. Dat blijkt uiteindelijk geen gelukkig huwelijk, al zie je hoe de ploeg zijn best doet, maar zonder het zelf te weten is Dumoulin al afstand aan het nemen van het wielrennen. Achteraf besluit de ploeg dat ze nooit meer zo ver van hun kernwaarden zullen afdrijven om een enkele renner binnenboord te houden.

Boeken

Het gaat volop over die kernwaarden. Op het saaie af, maar het is belangrijk voor het team. De staf maakt documenten waarin die waarden staan en het gaat ook volop over de boeken die de renners moeten lezen: How Bad Do You Want It van Matt Fitzgerald, Legacy van James Kerr en Endure van Alex Hutchinson. Boeken over mentaliteit, groepsgevoel en de grenzen van lichaam en geest. Het laat zien hoe er wordt gedacht binnen het team en hoe er wordt geprobeerd iedereen op dezelfde lijn te krijgen.

Starre houding

De laatste jaren wordt de ploeg van Iwan Spekenbrink, DSM, vaak bekritiseerd vanwege de starre houding, maar in Het Plan lees je dat het bij Jumbo niet veel anders gaat. Wellicht weten ze het wat beter te verkopen aan hun renners en zijn ze op beslissende momenten iets flexibeler, budget zal ook meespelen, maar een plan smeden en dat volgen is in beide teams gelijk. Het werkt beter dan als een kip zonder kop te reageren op wat er op je pad komt. Wat dat betreft zit Pogačar echt bij het verkeerde team.

Just niks

Als je het boek leest, is het ‘Ik moet just niks’ van Wout van Aert dit voorjaar zeer begrijpelijk. Van Aert blijkt de natuurlijke leider van een team waarin het eigenbelang op de achtergrond staat. Een teamgenoot laten winnen is voor Van Aert veel logischer dan de Vlaamse commentatoren denken, maar die zullen uit dit boek vooral de opmerking van Merijn Zeeman gaan halen dat Van Aert volgens hem de Tour zelf kan winnen. Iets wat de trainer van Van Aert overigens betwijfelt. Het is een keuze die je alleen achter in een carrière kunt maken omdat je lichamelijk mogelijk nooit terugkeert naar de rol van succesvolle eendagsrenner.

New Co

De kennis die er bij Jumbo aanwezig is over voeding, training, mentale weerbaarheid en tactiek komt via Boers allemaal bij de lezer. Zo ook de plannen die Plugge aan het smeden is onder de noemer New Co om met een aantal ploegen en organisatoren tot een nieuwe wielerstructuur te komen, zoals Bernie Ecclestone in de Formule 1 deed. Een ambitieus plan, want in het boek Le Fric lees je hoe eerder plannen in die richting, bijvoorbeeld van Wouter Vandenhaute altijd stuitten op het onbuigzame familiebedrijf ASO. Maar wellicht lukt het Plugge wel.

Het lukte hem immers ook om een Tourwinst binnen te slepen. En het is indrukwekkend om te lezen hoe dat hij en zijn team dat voor elkaar kregen. Het Plan doet het van begin tot eind uit de doeken. Een uitgebreide beschrijving van de Tour van 2022 maakt het ook nog eens een spannend boek, ook al weet je de uitslag al. Dat heeft dan ook met het drama van 2021 te maken. Nando Boers kreeg de afgelopen drie jaar goud in handen, maar hij weet er ook nog eens een mooie sieraad van te maken.

Nando Boers, Het Plan, Ambo|Anthos, juni 2023, 376 pag., € 25,-

Alex van der Hulst