Frans heeft een passie.
Die passie is Eddy Merckx. Die passie is zo groot dat Frans Eddy wil zijn. Speciaal, ik weet het. Maar is dat niet zo met passie? Ja, toch?
Frans, uit Diksmuide, ver in de Vlaamse Westhoek – als je goed luistert, hoor je de zee -, was als jonge
Als klein kind leerde ik dat God overal tegelijk kon zijn. Een wonderlijk mechanisme waarvan ik mij maar moeilijk een voorstelling maken kon. Hoe was het in hemelsnaam mogelijk dat iets of iemand in staat was om op meerdere plaatsen tegelijk te zijn. De twijfel was groot.
Na afgelopen seizoen weet ik echter dat het kan, dat wat ik hoorde in
Elk jaar wanneer het blad aan de bomen verguld is, het wielrennen op de weg stuiptrekkend verdwijnt naar vergelegen oorden en de ridders van de drek hun campers richting de bagger sturen om hun kunsten aan het volk te gaan vertonen, denk ik aan Ben Berden.
Gek genoeg werd ik fan van
Het is 23 september 1974 als in het Belgische Tienen Benny Schepmans, rijdend voor de ploeg van Gero Verwarming Hasselt, zijn eerste koers als profrenner wint. Schepmans is 21 jaar en begint aan een profcarrière die hem tussen 1974 en 1984 na Gero ook langs de ploegen van Splendor, IJsboerke,
Westhoek, België, 28 september 2014. Links van de muur stonden meer dan 10.000 grafzerken. Allemaal in dezelfde vorm, gemaakt van hetzelfde grauwe materiaal. Maar ook allemaal met een unieke naam van een jong mens vermoord in een zinloze oorlog, een smerig en walgelijk gevecht. Rechts van de muur was de bevoorrading met blauwe tenten en tafels vol met wafels, appelsienen, mierzoete sportdrank
Opeens moest ik aan Hubert denken.
Zomaar. Ik was bij de bakker, nog één dame stond voor me aan te schuiven. Dan was het mijn beurt. Ik zou vijf koffiekoeken vragen, en een bruin brood (een kleintje, niet gesneden). Maar opeens was Hubert daar. Freud zou er waarschijnlijk wel een verklaring