Zoveel valpartijen. Niet eerder zag Joris er zoveel. Wat een hectiek. Wat een nervositeit in het peloton. De een na de ander ging tegen de vlakte.
Wat wil je ook. Als het na weken droogte hier met bakken uit de hemel valt, dan stroomt er heel wat shit van die bergen af. Spekglad wordt het dan. Slippen. Glibberen. Bibberen. Die gladheid
Dus dit is hoe een verslaafde zich voelt. Op een Oost-Europese site heb ik mijn creditcardgegevens ingevuld waarvan ik niet zeker weet wat ermee gaat gebeuren. Ik hoop dat ik vanaf 14:00 uur ook daadwerkelijk de beelden van het Sloveens Kampioenschap krijg waar ik voor betaald heb. Alles om maar dat shot koers
Dirty Kanzelled in Drenthe
Het is drie minuten voor zes in de ochtend als een scholekster op het dak van de voormalige zuivelfabriek paniekeert. Met een schel geluid wordt een jonge steltloper gewaarschuwd. Het laatste overgebleven exemplaar van een nest van drie. Ook in Kolderveen laat moeder Natuur soms haar tanden zien.
In de schaduw van het fabrieksgebouw klikken twee mannen hun
Het kan zijn dat u zich de vraag stelt hoe u een wielerliefhebber blijft in tijden zonder wielrennen. Mocht dat zo zijn: gelieve deze column aandachtig te lezen. Uw toekomst en die van het wielrennen staan op het spel. Mocht u geen wielerliefhebber zijn: het spijt me zo dat u werkelijk niets hebt aan dit stuk. Maar u bent voor
Noem het pieken op het juiste moment. Of gewoon vette mazzel. Hoe dan ook. Het besluit om me in het voorjaar van 2017 drie weken lang onder te dompelen in de 100ste Ronde van Italië, bleek een voorbode van een onovertroffen portie wielergeluk.
Het werd een dagelijkse routine. Bespiegelingen in knusse koffiebarretjes, het
Ik moet je wat vertellen. Het is belangrijk dat je dit weet. Jij bepaalt zelf wel wat je belangrijk vindt, zal je antwoorden. Weet dan wat ik vertel mij niet meer of minder aangaat dan jou of eender wie. We zijn ons er allen in verschillende mate van bewust, dat wil niet zeggen dat het ons niet allen even hard