Het moet een gure ochtend zijn geweest. De rolluiken van de enige fietswinkel in Ayrshire bleven gesloten. Binnen stond een man te kijken naar het enige wat nog restte: een rij stof vangende fietsen die niemand wilde kopen. Hij had gegokt en verloren. Zijn droom, een eigen winkel waar liefde en vakmanschap samenkwamen, was verworden tot een nachtmerrie van
“There’s no emotion. I just see the gap and, instinctively, go for it.” — Mark Cavendish
In de tombola van de laatste 200 meter verliezen ze elk ander deel van zichzelf. Vaders, echtgenoten, zonen – wat rest is een flinterdunne schim van wie ze buiten die lijnen zijn. Het is ver zoeken naar het laatste spoortje ziel als
Soms vermengen levens zich als verf op een kleurenpalet. Hoewel vermenging eigenlijk een te organische beweging is om de lading te dekken van de klap die op 15 maart 1971 het bestaan van wielervereniging De Zonnestraal uit Retie verbond met de dood van Jean-Pierre Monseré.
De tragische geschiedenis van Jean-Pierre Jempi Monseré, behoort tot de klassieken van de wielersport. Een
Hot town, summer in the city
Back of my neck getting dirty and gritty
Been down, isn’t it a pity
Doesn’t seem to be a shadow in the city*
Hot, steaming hot was het. The Lovin’ Spoonful* hadden lang geleden al eens aangekondigd dat het er aan zat te komen..
Een verschroeiende hittegolf teisterde het land. Je hoorde bij wijze van spreken de apocalyptische ruiters
Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten, waar het zwaar wordt, waar ze even op
DE LEREN ZOOL
Op de achterkant van de foto zit een blauw gestencild papiertje geplakt: “Om De Leren Zool. In Rijen in Brabant is zondag de wielerwedstrijd om de Leren Zool verreden. We zien hier de start van deze wedstrijd voor profs en onafhankelijken met als deelnemers o.a. Daan de Groot, Ab Geldermans en Jo de Roo”. Een persfoto uit de