In het donker daal ik per auto de haarspeldbochten van de Passo Gardena af. Het is al 22 uur en eigenlijk hadden we al lang in ons hotelletje willen zijn. Het is zoeken naar de juiste lijn; met zo weinig licht valt dat niet mee. Over een paar dagen rijd ik hier op de fiets naar beneden, schiet het door
Met gemengde gevoelens stuurt Thijs Roks zijn fiets door hartje Amsterdam. Behendig wipt de Brabander over de tramrails die het Damrak met het Rokin verbinden. Roks vindt het maar gevaarlijke hindernissen. De trambaan is niet alleen verraderlijk glad, de gleuf in het midden is precies breed genoeg om met het voorwiel van een racefiets in vast te raken. Met een
De Giro d’Italia heeft vanaf de eerste editie in 1909 een speciale band met sportkrant La Gazetta dello Sport. De krant kleurde aanvankelijk in andere kleuren maar wordt sinds 1899 gedrukt op roze papier. In 1931 wordt roze ook de kleur van de trui
Elke Giro is het weer van dat en het wordt er niet minder gênant om.
Wat dan? Renners die juichen omdat ze nog maar één ronde hoeven te fietsen? Podiummissen die zich dociel laten objectificeren? Filippo Pozzato?
Nee, driewerf nee. Ik heb het over dat potsierlijke gedweep met Marco Pantani. Nu kwam de Giro aan in Oropa, omdat Pantani daar in 1999
Nu Alejandro Valverde de efficiëntste methode in jaren schijnt te hebben gevonden om bloed te verversen en Philippe Gilbert geen ijver schuwt om ‘Ibargureneffect’ in de woordenboeken te jagen, scheen het in de sterren geschreven dat Michele Scarponi de Giro zou winnen, in alle geval niet dat hij inmiddels zelf aan de hemel zou fonkelen.
De acteur Michele Scarponi, in alle
Er wordt algemeen aangenomen dat er vijf monumenten zijn. Maar laten we eerlijk zijn, dit hadden er zes moeten zijn. Dat de Strade Bianche dit jaar pas aan zijn tiende editie toe is, mag gerust een schande genoemd worden. Een koers met zo’n parcours, zo’n uitstraling en zulke klasbakken op de korte lijst van winnaars doet vermoeden dat deze koers