“Op de avond van 1 oktober 1910 maakte ik een van mijn mooiste vluchten. Ik vloog voor de eerste keer alleen, in een tamelijk sterke wind met venijnige vlagen.” (Uit: ‘The intoxication of flight’, door Marie Marvingt. In: Collier’s Magazine, 30 september 1911).
Felix Constant Marvingt is al 48 jaar als zijn vrouw Elisabeth bevalt van een dochter. Felix en Elisabeth
Juan Maurico Soler komt in 2006 naar Europa om een groot wielrenner te worden. Hij loopt stage bij het Italiaanse Aqua e Sapone en tekent daarna een contract bij Barloworld, een ploeg waar alles Italiaans is, behalve de licentie.
Zijn eerste Tour, in 2007, is meteen een enorme klapper. Als debuterende klimmer in een debuterende ploeg wint hij niet alleen de
Elke ochtend, op weg naar het Lycée, waar hij leert voor ambtenaar en droomt van het priesterschap, en elke middag, op weg naar huis, passeerde André Perchicot de pas geopende wielerbaan van Bayonne. Op een dag stond de deur open en André liep naar binnen, fiets aan de hand.
Die deur was André Perchicots konijnenhol, zijn kleerkast van professor Digory Kirke.
Eigenlijk zou hij nu op de fiets moeten zitten. Zondagskoersje in Turijn. Maar het regent te hard. De organisatie heeft de start uitgesteld, in de hoop dat de slagregens later op de dag zullen ophouden, of in elk geval: in kracht afnemen.
Voor nu zit er niets anders op dan wachten. Geduld.
De familie Bartali was niet rijk. Hun huurwoning aan de
De fiets staat te blinken in de zon.
5.450 gram, speciaal voor hem door Benotto in elkaar gezet.
Custom made.
Het is dinsdag 5 november 1974. Ochtend in Mexico-Stad. Bijna negen uur, de werelduurrecordpoging had nu zo’n beetje van start moeten gaan. Maar er is iets.
Daar is hij. Ole Ritter draagt een blauwwitte wielertrui en een zwarte worstenhelm waar zijn haren tussendoor kieren.
‘Op 9 februari 1939 kwam bij het dorpsschooltje van Marinilla, in het departement van Chorro Hondo – op tien kilometer van Marinilla, in het departement van Antioquia – een verlegen, onbeholpen zevenjarig jongetje aan, dat van top tot teen onder de modder zat en van wie het smerige water van alle kanten afdroop. Dat jongetje was ik, Ramón Hoyos Vallejo.’
Wanneer