De manager van Gregor Mühlberger en Gregor vinden elkaar op weg naar de start van een volgende episode van De Tour van Gregor, het feuilleton waarin Gregor Mühlberger de Tour de France fietst. (voor mijn lezers in Oost-Europa: de Tour de France begon ooit als krantenfeuilleton, groeide uit tot niet de prullerigste wielerwedstrijd en kent momenteel als decor van De Tour van Gregor een tijdelijk of definitief hoogtepunt in haar historie)
De manager van Gregor Mühlberger vraagt Gregor hoe het zit met zijn creativiteit. Goede vraag, ben ik ook benieuwd naar. ‘Gisteren natuurlijk veel gegeven, maar één associatie, één ingeving kan reeds volstaan om tot een volwaardige column te komen.’
Een maar gebrekkige attitude als u het mij vraagt. Gestoeld op de misvatting dat columns zich dienen te beperken tot één gedachtegang of wedervaren dat zich als bij wonder het best laat vatten in exact 500 woorden. Is dit uit indolentie of uit wat anders waarnaar ik geen zin heb om te zoeken? Hoe dan ook, van veel vertrouwen getuigt dit allerminst.
Alvorens zonder bedankje achteraf zelf de meubelen te redden even luisteren. Zo stelt Gregor: ‘Normaal gezien lees ik niet wat de pers schrijft. Kritiek zal er altijd zijn, hoge bomen et cetera en het zorgt alleen maar voor onnodige afleiding, zeker als ik mij hoor te concentreren op De Tour van Gregor. Voor jouw columnist maak ik evenwel een uitzondering.’
Aha, het gaat over mij!
‘Dat ik in de fantasie van die columnist van jou (hij weet mijn naam hoor, zoals alle fietsende en niet-fietsende alfabeten en fietsende analfabeten in Oostenrijk) een leven leid dat ik nog niet herken met een levensgroot onderschrift en dito pijl ‘dit is het leven van Gregor Mühlberger’, alle begrip. Elk zijn prioriteiten: hij columns opboeren, ik hoofdrolspeler wezen in De Tour van Gregor. Dat hij opschrijft hoe ik dingen zeg of denk die ik als onwaar ervaar, de literaire beleving vaart er ongetwijfeld wel bij. Wie ben ik om aan zijn aanpak te twijfelen? Alleen, kan het asjeblieft wat vaker gaan over mij, zijnde Gregor Mühlberger, de Gregor Mühlberger, de ster in De Tour van Gregor?’
De manager van Gregor Mühlberger wijst Gregor niet terecht dat hij de bal ongenadig hard misslaat, dat ik niet dat pretentieus geval ben voor wie hij mij, stercolumnist zijnde, houdt. Om een voorbeeld te geven: zo denk ik er alleen maar aan om in mijn eentje de Tour te rijden, terwijl de Tour de France (de Tour de France zoals we die nu kennen) als een soort van publiciteitskaravaan mij voorafgaat als zoethoudertje voor de massa en alle camera’s mijn ontzaglijk lijden vastleggen van start tot finish, slechts onderbroken door de bij wet voorgeschreven verplichte hoeveelheid Karl Vannieuwkerke per julidag, en breng ik dit niet ten uitvoer.
Integendeel. Hij beaamt: ‘Dat ga je altijd meemaken met stercolumnisten. Die denken dat de evenaar een lijn is die in binnen- en buitenland bekend is omdat ze loodrecht door hun navel loopt, terwijl de evenaar niet meer is dan een denkbeeldige lijn en de navel een litteken.’
Gregor vult aan: ‘Mocht hij de kans krijgen, hij zou in zijn eentje de Tour rijden, terwijl de echte Tour naar de Eurosport Player verhuist, in geval er daar geen herhaling van een wereldbeker reuzenslalom uit 1992 te zien is, met een voltallig podium voor Alberto Tomba-Conconi.’
Het moet gezegd, de manager van Gregor Mühlberger poogt zij het subtiel Gregor te sussen. ‘Hij is nu eenmaal zo’n ster dat lezers niet liever willen dat hij over zichzelf schrijft en datgene waarover hij meent te schrijven verschrompelt tot een dienstig vehikel, niettemin op publiciteit kan rekenen in zijn columns. En wie kan dat zeggen? Vergeet niet, hij doet dit gratis. Voor die prijs is dat veruit het beste wat er op de markt is. Voor een andere prijs ook.’
‘Oké, Hilaire. Weet dat ik met uitsluitend dankbaarheid volgend jaar geen verbeterd contract bekom, waar ook. Zet hem onder druk.’
‘Had ik tijd, Gregor, schreef ik die columns natuurlijk zelf. Maar ja, je kent de mensen, ze zouden mij van een zekere bevooroordeeldheid verdenken.’
Nadat ik voorgaande uit mijn duim zoog, was ik niet geheel verrast een mail te ontvangen van Gregors manager, de manager van de Gregor Mühlberger, (bepaalde lidwoorden zijn als mintekens, je kunt ze bij een even aantal gewoon wegstrepen) met de vraag of Gregor zelf wat vaker aan bod mag komen in De Tour van Gregor. Ik benadrukte dat hij in deze column zo’n allesbepalende rol krijgt dat Karl Vannieuwkerke ervoor zou terugdeinzen. Dat scheen min of meer te volstaan.
In de Tour van Gregor wordt de Tour van Gregor Mühlberger gevolgd, hoofdrolspeler in de Tour van Gregor.
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020
Geef een reactie