Het gaat tegenwoordig zo gemakkelijk. Je vult je gegevens in, maakt een flinke hoeveelheid Engelse ponden over, klikt met de cursor op het groene balkje ‘submit’ en je staat op de startlijst van de Dragon Ride. De gedachte dat je met die achteloze druk op de muisknop je hoofd pardoes in de bek van een draak hebt geschoven, heeft wat meer tijd nodig om zich te vormen. Maar al snel ontpopt deze gedachte zich tot een cognitie die hetzelfde storende effect heeft als een tikje in je racefiets.

Overmoedig is het wel, natuurlijk, als je je inschrijft voor een tocht van 305 km op één dag door het woeste landschap van Wales. En beangstigend ook. Zeker wanneer je het profiel van de endurance-tocht eens goed bestudeert en de hoogtemeters optelt. Bijna 5.000 hoogtemeters. Als je de namen fluistert van de steile klimmen — Devil’s Elbow, Black Mountain, the Devil’s Staircase — dan wordt de behoefte aan houvast opeens heel erg groot.

Je wilt een plan. Een ijzersterk aanvalsplan. Nu je de rode draak van Wales hebt uitgedaagd, zelfs even in zijn gapende muil hebt gestaard en zijn zwavelhoudende adem geroken hebt, besef je des te meer dat je nu vooral slim moet zijn. Want ergens op een weggetje in Wales eindigen als drakenvoer? Nee, dat wil je niet laten gebeuren.

Een trainingsschema is zo gemaakt. Met jezelf maak je de keiharde afspraak dat je minimaal 4.000 trainingskilometers in je benen wilt hebben wanneer je op 11 juni in Margam Park aan de start zult staan van de Dragon Devil, de zwaarste editie van de Dragon Ride. De noodzakelijke klimkilometers wil je maken rond Tecklenburg en in de heuvels van Zuid-Limburg en de Ardennen. Je daagt jezelf verder uit om op z’n minst één keer een trainingsrit van minimaal 300 kilometer te doen. Gelukkig telt je fietsclub meer idioten. Wanneer die ene met een topografische fascinatie voorstelt om langs de gehele provinciegrens van Drenthe te fietsen, kun jij een vinkje achter dit trainingsdoel stellen.

Een voedingsplan maken, dat is andere koek. Tijdens de Dragon Devil zul je zo’n 12 uur achtereen op het zadel zitten. 12 keer de klok rond. Welke voeding moet je nemen om zo’n lange rit goed te kunnen verteren? En hoeveel?
Je fietst die Dragon Devil om jezelf uit te dagen. Je wilt jezelf bewijzen. Iets voor mekaar krijgen wat anderen niet lukt. Je wilt die 300 kilometers vreten, om dat duiveltje op je schouder het zwijgen op te leggen die volgens de Welshe wielrenner Geraint Thomas zachtjes maar telkens weer in je oor blijft fluisteren. “Why bother? This is stupid. Why not give up?”
Jij weet donders goed hoe dat duiveltje —of draakje— gevoed wordt. Wanneer jij honger krijgt —of nog erger: dorst— gaat die duivelse stoorzender een stevig toontje hoger zingen.
Hoe draai je nu zo’n draakje vakkundig de nek om?

Chris Froome, ploeggenoot van Geraint Thomas bij Team Sky, had in 2013 ook zo’n draakje op z’n schouder zitten. In de finale kilometers van de 18e touretappe die niet één maar twee keer over de Alpe d’Huez voerde. Je zag toen hoe Froome dat draakje ternauwernood het zwijgen oplegde: door snel nog een paar gelletjes naar binnen te slikken. Daarvoor moest hij wel een duivelspact met zijn toenmalige superknecht Richie Porte sluiten. Tegen het wedstrijdreglement in liet Porte zich in de laatste kilometers van de koers toch nog bevoorraden door de ploegleiderswagen. Je vernam dat ze allebei tegen een tijdstraf aanliepen van 20 seconden, maar je wist ook dat ze met die gelletjes de eerste tourzege van Froome veiligstelden.

Het gelletje dat Froome nog net op tijd weer energie gaf, was van het bekende sportvoedingsmerk Science in Sport (SiS). Je weet dat deze sponsor van Team Sky ook de bevoorrading van de verzorgingsposten van de Dragon Ride verzorgt. Het komt daarom goed uit dat BIKEGEAR.cc jou en je fietsmaat Ferdi, met wie je de Dragon Devil samen zult rijden, tijdens de voorbereiding op de Dragon Ride alvast voorziet van energybars en -gels plus energy- en recoverydrinks van SiS. Je hoort Ferdi, die aan sportastma lijdt (althans, dat zegt ie), bluffen dat hij nu niet alleen dezelfde inhalator als Froome gebruikt, maar ook dezelfde gelletjes. Je glimlacht wat en denkt er het jouwe van.

Je bedenkt op basis van de tips die je van sportvoedingsdeskundige Henk-Jan Koershuis van sportvoedingwebshop.com hebt gekregen, een eenvoudig voedingsplan. Waarbij je de eerste helft van de endurance-tocht vooral de SiS GO bar zult eten. Een energiereep die zowel een goede bite heeft, als ook gemakkelijk weg te happen valt. Je zult dit aanvullen met wat basisvoeding, zoals een stuk banaan of een stuk koek, die ook op de verzorgingsposten te verkrijgen zullen zijn. In de tweede helft wil je dan vooral gebruik maken van vloeibare voeding, de SiS GO gels.
Bij Ferdi merk je op dat hij de gels met een soortgelijke gretigheid naar zijn mond brengt als die puffer van Froome. Je hoort hem zeggen dat hij ze allemaal wel goed te pruimen vindt, maar vooral de SiS GO gel met de smaak ‘berry’ als lekker beschouwt.

Je bent zelf wat meer terughoudend over de gels. Misschien wel vanwege de vergelijking die de journaliste en voormalig profwielrenster Marijn de Vries maakte. De Vries, momenteel niet alleen zwanger van de betere woordgrappen, twitterde dat SiS staat voor Smaak in Sperma, omdat de glibberige inhoud van de zilverkleurige verpakking volgens haar vergelijkbaar zou zijn met een muffe en eiwitrijke kwak vol sprintende zaadcellen.
Sinds die tweet van Marijn de Vries, kun je vooral de SiS GO gel met colasmaak, die in tegenstelling tot de andere gels wat lobbig en licht klonterig van karakter is, niet meer neutraal tot je nemen. Maar de overige smaken tonen wat jou betreft het ongelijk van De Vries duidelijk aan. De ‘orange’ vind je best aardig en de ‘berry’ smaakt ook niet verkeerd, vind je. Beide hebben bovendien een zachte, gladde geleistructuur.

Je wordt vooral fan van de SiS GO energygel +cafeïne met ‘double espresso’-smaak. Het is de finaleboost van 150 mg cafeïne die jou er doorheen sleept tijdens die lange en slopende trainingsrit die je langs de grens van Drenthe voert. Aan Ferdi merk je dat hij minstens zo enthousiast is: “Dit spul werkt fantastisch!”.
In je voedingsplan neem je in elk geval twee of misschien wel drie SiS GO energygels +cafeïne met ‘double espresso’ -smaak op. Voor het noodzakelijke Gianni Bugno-effect, zoals jullie het zijn gaan noemen. Die succesvolle Italiaanse wielrenner liep bij een dopingcontrole tegen de lamp vanwege een teveel aan cafeïne in zijn bloed, een gemeten dosering die gelijk stond aan maar liefst vijftig kopjes koffie. Cafeïne op de lijst van verboden middelen, een betere aanbeveling voor het werkzame effect van cafeïne kun je niet krijgen.

Je krijgt ook een mentale boost door de associatie die het gebruik van de SiS REGO rapid recovery bij je oproept. Wanneer je 3 flinke scheppen van het herstelbevorderende poeder in je shakebeker doet, valt het je op dat de structuur van dit poeder wel heel erg lijkt op die sterk naar vanille ruikende flesvoeding die je vroeger klaarmaakte voor de paplammeren die bij jullie thuis verzorgd werden. Je ziet weer voor je hoe die, door hun moeder verstoten, lammetjes groeiden als kool en herinnert je welk ongekend hoog energieniveau deze wollige weesjes hadden, met hun vele, gekke bokkensprongen. Je neemt dus al snel aan dat de SiS REGO rapid recovery ervoor zorgt dat je sneller herstelt. En maakt jezelf wijs dat je vorm minstens zo snel groeit als zo’n paplam. Ook al weet je dat helemaal niet zeker.

Je draait de volumeknop van de autoradio open wanneer je langs de mooie baai van Cardiff rijdt, de geboorteplaats van Geraint Thomas. Terwijl het nummer Devil van Stereophonics door de auto schalt, laat je je blik via de achteruitkijkspiegel over het felgele frame van de Cannondale Supersix Hi-Mod glijden die op het fietsenrek staat. So be my Devil Angel// Be my shooting star// Be my Devil Angel// Be my shooting star.
Even later rijd je langs Port Talbot. Je bent nu vlakbij Margam Country Park, het landgoed waar de start is van de Dragon Ride. Met de vettige en gelige rookpluimen van de staalindustrie in je blikveld en de zwavelhoudende geur die in je neus prikt, komt het beeld van dat draakje van Geraint Thomas weer naar boven. Dat draakje wordt langzaam roder en groter.

Je moet even wat wegslikken, en neemt de afslag.

Team Hetiskoers! rijdt in juni de Dragon Devil, een helse uitdaging van meer dan 300 kilometers door het ruige, glooiende landschap van Wales. Henri Santing, visual storyteller brengt de trip in beeld. BIKEGEAR.cc stelt sportvoeding van het bekende sportvoedingmerk Science in Sport (SiS) beschikbaar om ons uithoudingsvermogen op peil te houden. We  koersen op de racefiets van het jaar 2017, de Cannondale Supersix Evo Hi-Mod Disc Ultegra Di2. En zijn in de stijlvolle retro Giara kledinglijn van Sportful gestoken. Fietsmeting en onderhoud: Reinders Wielersport.  Onze geheimtip: Cwmbach Cottages.

Bort Hartog
Laatste berichten van Bort Hartog (alles zien)