andyIk heb nog altijd een zwak voor Andy Schleck. Wellicht wat opmerkelijk: zoveel heeft de Luxemburger niet gepresteerd de afgelopen jaren. Sterker nog, ik durf zelfs te stellen dat hij in 2012 voor het laatst een echt resultaat behaalde. Opvallend genoeg vond de race zelf plaats in 2010. Hij kreeg twee jaar na dato de overwinning van de Tour, door de schorsing van Contador, alsnog in zijn schoot geworpen. Het bleek de laatste keer dat we positief over Andy zouden horen.

In datzelfde jaar brak hij zijn heiligbeen in de Dauphiné. Weg Tour. Een jaar later eindigde hij als twintigste. Een resultaat waar veel renners voor zullen tekenen, maar van een oud-winnaar had iedereen toch wat meer verwacht. Dit jaar hield hij het vier etappes vol in Frankrijk. Hij viel, blesseerde (weer) zijn knie en ging naar huis. Daarna was het lang stil rondom Andy. Ik hoopte dat de Luxemburger hard aan het revalideren was. Klaar om nog een keer de strijd aan te gaan met Alberto Contador. Het blijkt geen optie. De kans op blijvende schade noopt hem te stoppen.

Dat vind ik ontzettend jammer. Want ik heb een zwak voor de Luxemburger. De klimgeit ging altijd als een speer naar boven, geflankeerd door zijn broer Frank. Samen maakten ze het de rest ontzettend lastig door keer op keer te demarreren. Ik vond het altijd een mooi spel, tactisch goed uitgedacht. Ooit hoopte ik ook op die manier naar boven te kunnen. Om uit het zadel soepeltjes Alpe d’Huez op te rijden, geflankeerd door mijn broer of niet. Het leek mij mooi om niet al stoempend te klimmen, maar de pedalen te kunnen strelen.

Nu, vier jaar na de grootste overwinning uit Schlecks carrière, zit ik op zijn niveau. Nee, ik ga niet gracieus naar boven, maar Andy ook niet meer. Zijn slechte knie bracht mij naar het Schleck-niveau. Zonde.

Leander Mascini
Laatste berichten van Leander Mascini (alles zien)