Vraag Niki Terpstra om een typerend liedje voor een net gereden koers en hij heeft prompt een song paraat.
Amper een paar minuten na zijn finish van Gent-Wevelgem kwam hij met een hit van de Doors uit 1971: Riders on the storm. Terpstra werd pas geboren in 1984, dus kun je nagaan welk bereik zijn innerlijke jukebox heeft. Hij finishte als tweede achter Luca ‘Paulus de Boskabouter’ Paolini. Waarom Terpstra de koers eigenlijk niet won? There was a killer on the road. Of die killer de wind was of Terpstra’s ploegmaat Stijn Vandenbergh is vooralsnog niet duidelijk.
In de seventies had je nog geen muziekclips die een soort speelfilm waren. Van de Doors herinner ik me alleen concertbeelden met de charismatische Jim Morrison in geile leren broek. Met een grote gesp – pontificaal als een pijl omlaag – op zijn riem. Bovenlichaam steevast ontbloot.
Sinds de stormkoers Gent-Wevelgem kunnen we heden en verleden samenvoegen en de legendarische muziek onder de beelden van deze eveneens legendarische koers zetten. Ik stel voor dat de ondertitel voor deze wielerclip wordt: Het jasje van Chavanel.
Het was hemeltergend om te zien hoe hij zijn regenjackje niet uitkreeg, omdat het op zijn linkerpols bleef hangen. Hoe zijn ploegmaat Vicente Reynes hem ook hielp, de rest van het kledingstuk flapperde al levensgevaarlijk alle richtingen uit. Ook naar de derailleur. Daar zou een paar uur later een andere renner gefrustreerd zijn fiets voor in de sloot werpen. Hoe Chavanels jasje uiteindelijk uit is gegaan en of daar een schaar aan te pas is gekomen, weten we niet. Misschien ligt het nog aan flarden ergens langs het parcours. Ik zou daar graag een foto van zien nu de storm wat geluwd is.
Een ‘minder kantje’ in mezelf heb ik ook nog ontdekt gisteren: dat het superspannend is om te kijken naar wielrenners die vechten tegen het element wind. Juist omdat het zo herkenbaar is. Hoe vaak reed ik met twee keer wind tegen naar school door de weilanden van de Utrechtse Heuvelrug? Tegenwoordig heb ik door de duinen ook altijd wind tegen op de heen- en terugweg. Dus ik kijk echt niet voor de sensatie. Mijn hart klopt overuren bij al die vreemde valpartijen, zeilende zielen en losgeslagen jasjes.
Gisteren in België waren het windstoten van 90 km. Hoe hard moet het stormen om een koers af te gelasten?
Terpstra zei dat hij zich verheugt op De Ronde van Vlaanderen volgende week. Hier alvast mijn songtips voor jou, Niki:
- Robert Robert Robert bedankt - 07/09/2024
- De Tour na week 1 - 09/07/2024
- De tand van Thymen - 20/05/2024
Zoals altijd met veel plezier gelezen. Yans houdt ’t goed bij voor me.
Wat een leuke column! Ik ben zelf geen sportfanaat, maar jij maakt dat ik benieuwd ben naar je volgende verslag. Door jou ga ik de tour waarderen.