“Ik kreeg zo’n adrenaline stoot, jong!” Eddy Weening haalt herinneringen op. Het is 8 juli 2005. Eddy bevindt zich aan de voet van de col de la Schlucht. Vlakbij finishplaats Gérardmer. Hij tuurt met een stel vrienden door de openstaande keukenramen naar een beeldscherm waarop zijn anderhalf jaar jongere broer, Pieter, de sprint van Andreas Klöden wint. Twee millimeter is het verschil. “Man! Ik heb die kozijnen er bijna uit gemept…!”
Pieters debuut dat jaar in de tour, was voor Eddy een goede reden om een rondje Tour te gaan doen. Met vier, vijf vrienden. Johan. Andries. Wieger. Meestal ook een broer. Of twee. En Frankie P. Busje huren. Tent erin. Bier mee. Een stel Friese vlaggen, zodat Pieter hen goed zien kan. En: op naar Frankrijk. “Die eerste keer was het voor ons aftasten en reserveerden we nog netjes een plek op een camping.” Toen nog wel.
In de Tour de France is het de hele dag feest. Vooral langs de weg. Die tent poot je dus gewoon langs het parcours! Zoals op de Alpe d’Huez, waar ze inmiddels een vaste stek hebben. “Voorbij bocht 7. Vlak bij dat kerktorentje. Met een kroeg verderop en de bakker om de hoek. Meer heb je niet nodig”.
Douchen? “Gewoon in de blote kont een riviertje in duiken, of in zo’n koedrinkbak. Snel erin. Snel eruit. Want dat water is vier graden. Of vijf, als je geluk hebt. Inzepen. Weer een duik om af te spoelen. En: klaar ben je.”
Je hebt de hele dag plezier. “Even een klets water over die mooie dames van de tourkaravaan gooien. En de hele dag ‘buizen’, natuurlijk. Om 10 uur ’s ochtends gaat het eerste flesje bier open en de barbecue rookt de hele dag”.
“Dat heeft Pieter nog nooit meegemaakt. We hebben verhalen, jong! Als hij stopt met koersen, gaat hij met ons mee. Dat hebben we afgesproken.”
Eddy weet zelf wel wat koersen is. “We zijn samen begonnen. Us heit reed ons altijd. In zijn witte bus met rode letters: voegbedrijf Weening & Hagedoorn. We hadden tweedehands fietsjes en droegen zo’n zwarte vrouwenlegging van de Zeeman”. Ik was een net-niet-renner met een sprint als een strijkijzer. Pieter won wel. Hij had dat verbetene. Net dat laatste stukje extra. Hij is een echte fjoerfretter. Ik hield wat meer van de geneugten van het leven.”
Dit verhaal is eerder gepubliceerd in De Dakhaas presenteert: Het is Koers! als onderdeel van de serie Broer in de Tour. De foto van Eddy Weening en zijn broer is gemaakt door Henri Santing.
- Joris on Tour: La Planche des Belles Filles (etappe 20) - 20/09/2020
- Joris on Tour: Champagnole (etappe 19) - 19/09/2020
- Joris on Tour: La Roche-sur-Foron (etappe 18) - 18/09/2020
Pieter Weening, een van de en misschien wel de meest onderschatte Nederlandse wielrenner van de laatste jaren.