To say goodbye is to die a little, schreef Raymond Chandler in zijn Roman The Long Goodbye. Laurens ten Dam zal de betekenis van die woorden deze week wel ondervinden, nadat hij aankondigde te stoppen met wielrennen. Het einde van zijn 16-jarige carrière als profwielrenner werd de afgelopen dagen gedocumenteerd door in-memoriam-achtige stukjes in kranten en tv-programma’s. En nu ook
Geen enkele Nederlander gaat deze Tour voor het geel. Maar is het erg dat geen van onze landgenoten het klassement als doel ziet?
Als de Giro gewoon soepeltjes verloopt, is het nog steeds spannender dan in 90 procent van de andere koersen. De ‘gewone’ eerste week van de Giro leverde alvast elf opmerkelijke momenten op.
1. Een ontstoken prostaat, wie kent het niet? Dat kan echt alleen, de enige verklaring zijn dat Nicola Ruffoni betrapt werd op groeihormonen en dus niet van start
“Trekke, Douwe!” De 7-jarige Douwe staat met een touw in zijn hand in de achtertuin. Het andere eind heeft Jelle, z’n twee jaar oudere broer, om de hoogste tak van de appelboom gebonden. “Trekke, Douwe!”, is het devies. En trekken dat deed Douwe, de appels vielen massaal naar beneden. Douwe bleef trekken, en trekken, en trekken. Totdat z’n handen ervan
Ik hoop het. Stiekem hoop ik al vanaf de presentatie van het tourparcours dat Laurens ten Dam volgende week donderdag als eerste over de streep gaat. Als er één renner is die dat kan doen, dan is hij het wel. Er zijn genoeg redenen op te noemen waarom hij de de 18e etappe naar Alpe d’Huez gaat winnen: Allereerst is
Ergens in het bestaan van Laurens ten Dam ligt een strakke scheidslijn. Zijn leven valt uiteen in twee stukken: ervoor en erna.
Voor en na De Baard.
Bekijk de foto’s. Een groter verschil tussen het glunderende menneke in het shirt van Batavus-Bankgiroloterij – we schrijven 2004, Laurens is 23 – en