- De Ronde van Lexmond | THE COMEBACK #6 - 25/04/2023
- The battle of the Amerongse Berg | THE COMEBACK #5 - 14/04/2023
- De Omloop van Schoonderlogt - 31/03/2023
Ik hoop het. Stiekem hoop ik al vanaf de presentatie van het tourparcours dat Laurens ten Dam volgende week donderdag als eerste over de streep gaat. Als er één renner is die dat kan doen, dan is hij het wel. Er zijn genoeg redenen op te noemen waarom hij de de 18e etappe naar Alpe d’Huez gaat winnen: Allereerst is hijzelf enorm gemotiveerd. Tijdens de rustdag vertelde hij dat het voor hem een droom zou zijn als hij de Touretappe naar Alpe d’Huez zou winnen. Daarnaast is Ten Dam Nederlander en de historie wijst uit dat deze berg ons wel ligt. Maar er is nog een reden waarom juist Laurens ten Dam de etappe naar Alpe d’Huez kan winnen. Er rijden in het Tourpeleton namelijk maar drie renners die weten hoe het is om bovenop Alpe d’Huez te winnen. Alberto Contador won een etappe in de Dauphiné Libéré van 2010 en Pierre Rolland won de Touretappe naar Alpe d”Huez in 2011, maar wat niet iedereen weet is dat ook Laurens ten Dam al eens won boven op Alpe d’Huez.
We gaan tien jaar terug in de tijd, naar het dorpje Bourg d’Oisans aan de voet van Alpe d’Huez. Het is begin Juli 2003 en Ten Dam is met zijn inmiddels bekende Chevy en vriendin naar de Alpen afgereisd om deel te nemen aan één van online casino zwaarste cyclosportieven van de wereld: La Marmotte. Laurens is net klaar met zijn studie aan de Johan Cruyff University en is één van de oudste renners in het opleidingsteam van Nico Verhoeven bij de Raboploeg. Om de benen wat te doen te geven tijdens zijn vakantie heeft hij zich ingeschreven voor La Marmotte.
Op de camping staan voornamelijk masochistische mannen van middelbare leeftijd die in hun midlifecrisis als maniakken zijn gaan trainen om iets te bewijzen. Wat en voor wie is vaak onduidelijk maar het doel is in ieder geval de top van Alpe d’Huez, na een martelgang over een aantal alpencols. Niet best online casino alleen de Chevy valt uit de toon tussen de leasebakken, maar ook de 23-jarige afgetrainde renner valt op. Zijn tegenstanders tijdens La Marmotte zijn ver in de dertig. ’s Avonds slingert ten Dam enthousiast de BBQ aan om zich voor te bereiden op het viergangendiner van La Marmotte. Als amuse krijgen de zesduizend deelnemers de Croix de Fer. Het voorgerecht valt licht op de maag: de Col du Telegraphe, onmiddellijk gevolgd door het hoofdgerecht: de Col du Galibier. Op het moment dat ze de rekening willen gaan vragen, krijgen de renners als toetje Alpe d”Huez voor hun kiezen. Laurens is hongerig en wil zich wel eens testen met deze mannen.
Tijdens de beklimming van de Croix de Fer ontstaat er een kopgroep met daarin drie Nederlanders. Oege Hiddema, 2-voudig winnaar Bert Dekker en de jonge Ten Dam. Hij ziet er professioneel uit in zijn Rabotenue. Op de top van de Galibier krijgt Ten Dam een windjack van zijn vriendin, hij zegt dat hij goed is en dat hij wacht tot Alpe d’Huez met aanvallen. Ergens tussen bocht 21 en 1 plaatst hij inderdaad de beslissende versnelling, waarna hij als winnaar over de streep komt. Zijn grootste overwinning tot dan toe.
Hoe Ten Dam het precies voor elkaar heeft gekregen om zijn ervaren landgenoten van zich af te schudden, is nergens te vinden. In geen enkel online verslag, op geen enkel Youtube-filmpje en zelfs niet in de archieven van de lokale krant is te lezen waar de aanval plaatsvond en wat er precies is gebeurd die dag op Alpe d’Huez.
Gelukkig maar, zo blijft er tenminste nog enige verrassing over tijdens de 18e etappe.
Ik zou ’t Laurens van harte gunnen … meteen een nieuwe, waarschijnlijk onevenaarbare “KOM” op Strava op naam van L. ten Dam :-)
Laten we Pierre niet vergeten. Die won ook al eens op de Alpe…
Sorry, dom van me. Voeg ik even toe!
Jongens jongens toch. De Marmotte rijden en dan denken dat je net zo afziet als een renner is een groot misverstand. Met LTD is het goed afgelopen, hij is coureur geworden en dientengevolge heeft hij geleerd dat koersen en in een peloton renners rijden iets heel anders is als 2 meter van het achterwiel v.d. voorganger blijven. Zo fietsen de meeste toerfietsers namelijk en dat maakt automatisch dat er een bepalende factor ontbreekt die een vergelijking met koersen mogelijk maakt.
Het abri voordeel bij een groep renners die wel durven colleren is zo groot dat het hele koersen bepaalt, kort gezegd: de twee zijn niet te vergelijken. Het basaal ontbreken van die vaardigheid maakt dat toerfietsers niet eens aan afzien toekomen. Een term trouwens die ten strengste verboden is te gebruiken door iedereen die niet minstens als Belofte heeft gekoerst. Afzien is volledig gedevalueerd als uitdrukking omdat Henk & Ingrid het bezigen na tochtjes met een max. snelheid in gelid en colonne en zadeltasjes vanachter een Trappist(!). Plaatsvervangend gênante vertoningen zijn dat, iedere keer weer.
LTD kan Alpe d’Huez best winnen maar dan zal hij een behoorlijke dosis intellect uit te dienen schakelen.
LTD zou gebaat zijn bij een gezond bord voor z’n kop als hij d’Huez wil winnen. Want vergeet niet dat het niet louter om klimmen gaat deze keer, als je bang bent af te dalen heb je deze reis een probleempje.
Ik denk dat het een knallende etappe zal worden. Froome zal daar de Tour zal verliezen, wegens juist die afdaling.
Nou, Nou zeg. Wat een pedanterig toontje. Ook mensen die geen profwielrenner zijn kunnen afzien. Op hun manier. Dat weet ik uit eigen ervaring. Om iedere toerfietser over één kam te scheren is niet alleen onjuist, maar ook erg dom. Ook toerfietsers leveren weleens prestaties waarvoor ze lang hebben moeten trainen en veel hebben moeten afzien.
Vanwaar jouw gefrustreerde reactie ? Lukt het jou misschien niet meer om een colletje te beklimmen ? Of kun je het wiel van je ploeggenoten niet meer houden ?
Denk eerst eens na voordat je dergelijke domme onzin schrijft !
Het ontbreken van een koersverslag maakt het alleen maar heroïscher ;-)
En dan ook geen tipje van de sluier lichten Oege ;-)
Deden die dag niet meer CT renners van Rabo mee?
Remco heeft duidelijk nog nooit een cyclosportief van dichtbij meegemaakt. Daar wordt vooraan echt op het scherpst gekoerst. En ja daarachter rijden hele horde mensen op toeristentempo naar boven en wordt afstand gehouden. Maar afzien blijft het toch an ik zeggen.
In de uitslag vond ik ook de naam van Bart Aernouts op de 12e plek, hij deed er 6 uur 34 minuten 24 seconden over. Kenny van Hummel was er ook bij en finishte in een ietwat minder indrukwekkende tijd van 9 uur 40 minuten en 10 seconden
Hoi Oege,
Bedankt voor je reactie! Als er iemand is die het geheim van die beklimming kan ontrafelen ben jij het natuurlijk. Al vind ik het mysterie zoals die nu is ook wel mooi.
Het ging voor Aernouts iets te snel op de Croix de Fer. Na een rappe afdaling (veldrijder!) weer aangesloten in het Mauriennedal, maar vervolgens op de Telegraphe al snel weer gelost en niet meer teruggezien.
Foto’s van een zegevierende LtD en meer: http://www.lamarmotte.org/Foto%20Marmotte%202003.htm
Misschien ook een tipje van de sluier in een van de verhalen van 2003 op http://www.lamarmotte.org/
Hallo REMCO Bagelaar ik heb 10 jaar gefietst toer 114000 km. en alle klassiekers [bekende ]gereden .verder na het 1e jaar allemaal 200+meer in nederland italie frankrijk en niet in een groep ALLEEN.en wou je zeggen dat de profs dat niet doen in een groep bedoel ik dan. Zeer kortzichtig van jou want iedere sprinter en winnaar heeft zich eerst verstopt en de knechten oftewel collega,s het zware werk op laten knappen om zodoend een winnaar in de ploeg te krijgen die het af moet maken. DUS…..Remco eerst denken en weten voor je iets zegt .Ik ben volgend jaar 70 in 2017 en ben nuaan het trainen om dan alleen de 100 cols te gaan rijden 4000 vande alpen naar depyreneen v.v. met meer dan 110 cols .Zin om mee te gaan 28
dagen. fietsen ongeveer.