14.58 uur. Boonen alleen met nog 52 kilometer te gaan. Dat houdt hij nooit vol! Yes, dan toch niet!
14.59 uur. 28 seconden. Verdoeme!
16.13 uur. *Zucht*
Nooit eerder beleefde Roger zo veel verschillende emoties op zo’n korte tijd. In exact vijfenzeventig minuten gaat het van opluchting over paniek tot een
Als tuinslang kan je eindigen in een klein burgertuintje, ergens in een keurige buurt. Een paar keer per week stroomt er fris kraanwater door je ruime ader en ben je verantwoordelijk voor een mooi groen tuintje en een schone voiture. Een duurzaam en veilig bestaan. Garantie voor een
Straks wint Tom Boonen zijn vierde Parijs-Roubaix. Tuurlijk, zegt u, onderwijl met de ogen rollend. Of u roept: tell me something new! Cancellara heeft een gevierendeeld sleutelbeen, Hushovd is niet in vorm en Ballan en Pozzato sprinten te traag. Dat Tornado Tom zondag opnieuw zegeviert, staat
Icarus? Was dat niet die knul die naar de hemel vloog en neerstortte in zee. Te hoog gevlogen met slecht materiaal. De prutser! Nee, dan Tom Boonen. Die was net zo jong en vloog ook, maar dan naar de hel. En niet met zelf bij elkaar geknutselde rotzooi,
Hij werd aangesproken met Tommeke, dat was niets meer of minder dan een pure belediging. Michel Wuyts bedoelde het wellicht goed toen hij uitriep Tommeke, Tommeke wat doe je nu? Maar daar had het moeten eindigen.
Tommeke, dat zeg je tegen een kind op
Achteromkijken is er nauwelijks bij in de Tour de France. Morgen misschien, wanneer de rustdag gelegenheid geeft tot uitrusten en de stand opmaken. Desondanks, al tijdens de bikkelharde etappe van deze zondagmiddag: een terugblik op de eerste tourweek aan de hand van mijn dagelijkse column op nrc.nl:
Zaterdag 2