Ronnie Rommel uit Ulvenhout was gek op de koers. In het weekend reed hij rondjes om de kerk en je hoefde geen kenner te zijn om vast te stellen dat hij geen greintje talent bezat. Toch droomde hij ervan om ooit profwielrenner te zijn. Tot het zover was, reisde hij door het land als vertegenwoordiger van het bedrijf Woef! Hondenbrokken
Een hele Tour lang krijgt u een column van onder de Moerdijk. Maar omdat Belgen in het algemeen, en de gastbloggers van extrasport.be in het bijzonder, héél erg lui zijn, wisselen Frederik De Brant en Matthias Vangenechten elkaar af voor een dagelijkse ‘Blik van de Belgen’.
Mijn opa, Jos Kool, werd al op jonge leeftijd dement; ik heb hem nooit anders gekend. Het proces voltrok zich in een razend tempo en al snel was hij kwijt wie hij was, waar hij vandaan kwam en wie hij had voortgebracht. Wat restte waren vage herinneringen aan een
Nee, Hetiskoers heeft de hoop op een Nederlandse etappezege nog niet opgegeven. Toch? Nog kansen genoeg voor Westra, Ruijgh, de Kort, Mollema, Gesink, Van Hummel, Hoogerland en Veelers. Eh? Ja toch? U begrijpt het: we beginnen ‘m wel een beetje te knijpen.
Het is tijd voor een list, en de sportstatistici van Infostrada gaan ons daar bij helpen.
Elke zomer weer, het lijkt steeds erger te worden, erger ik me dood aan het heroïsche gezwets over vallende wielrenners die toch weer doorfietsen. Superlatieven schieten te kort en de onfortuinlijke duikelaars groeien uit tot culthelden, mannen van stavast. Wat me vooral stoort is de vergelijking met voetballers. Dat
Zonder te weten waar hij uit zal komen, laat hij zich meevoeren in de parade van vakantiekleding en heuptas die langzaam door de smalle straatjes van Argelès sur Mer trekt. Rekken met flodderjurkjes, ansichtkaarten en badlakens bepalen het straatbeeld van de Zuid-Franse badplaats. Een overvloed aan goedkope rommel. Het is avond, maar nog altijd is het warm. Hij heeft dorst