(Weer eens een beklimming van de Ventoux)
Er als een berg tegen opzien, dat was het.
Ergens was het er ingeslopen. Misschien wel doordat de jaren kwamen en de kilootjes zo aan me gehecht raakten dat de U-winter tot ver na de zomer duurde. Of het was de kramp, vorig jaar bij Chalet de Reynard, waar ik beschaamd in de remmen moest,
I
k weet niet hoe het u vergaat, maar ik voel me een outsider. Ik draag tien jaar oude schoenen van de Decathlon. Tot negen maanden geleden toerde ik rond op een antieke Giant met ‘vitessen aan de baar’. Die fiets heb ik ooit bij de Bredase Kringloopwinkel op de kop getikt.
Al twee jaar op rij kampeer ik met mijn gezin aan de voet van de Mont Ventoux. Niet alleen omdat de camping zo kindvriendelijk is, de zon er altijd schijnt en de baguettes er zo lekker zijn. Nee, ook omdat papa zo nodig de Ventoux op moet fietsen.
In 2011 kocht ik na een jaar of tien nietsdoen weer een racefiets.
Op donderdag 14 mei presenteert Hetiskoers samen met het Louis Hartlooper Complex de premiere van de langverwachte film ‘Ventoux’. Hetiskoers besteedt niet vaak aandacht aan de diverse goede doelen en inzamelingsacties (omdat we overspoeld worden met verzoeken), maar op deze avond willen we graag een uitzondering maken voor de stichting Move voor
Afgelopen zondag in de bioscoop vond ik bijgaande flyer voor de film Ventoux. Ik bleef er naar kijken en ging speculeren over de portee van de film. Van onder naar boven, van voor naar achter scande ik tekst, beeld en belofte. Dit alles zonder ook maar een woord van het boek gelezen te hebben waarop de film is gebaseerd.
Vier mannen, vrienden van weleer, beklimmen op hun racefiets de Mont Ventoux, zoals ze dat 30 jaar geleden ook deden. En ze doen wat mannen zo goed kunnen: loodzware ernst en slap ouwehoeren moeiteloos afwisselen. Totdat hun jeugdvriendin, de prachtige Laura zich meldt en de “spoken” uit het verleden zich aandienen.