Als er één renner was die het jaar van Het is Koers heeft gekleurd, dan was het Mike Teunissen. Eerst was daar de aflevering van podcast De Rode Lantaarn waarin Mike Teunissen zijn ambities voor 2019 uitsprak, daarna stonden we stomtoevallig naast de familie Teunissen toen Mike de etappe won en de gele trui pakte in Brussel, vervolgens keken we samen met vader Martin en oom Hans naar het WK in Harrogate en ten slotte reed Mike twee weken geleden met ons Alpe du Zwift op in Eindhoven.
Warme banden dus, en die leidden ertoe dat we werden uitgenodigd voor het Limburgs Wielergala dat gisterenavond in de Venrayse schouwburg plaatsvond. Want was er naast Mike Teunissen eigenlijk wel een andere kanshebber voor de titel ‘Limburgs renner van het jaar’? Waar de jury in voorgaande jaren Tom Dumoulin de prijs zonder noemenswaardig beraad mee kon geven, was Teunissen nu de enige die serieus kans maakte op de prijs.
Van de twee andere genomineerden, Wout Poels en Tom Dumoulin, was alleen de eerste in Venray. Daardoor kreeg het feestje een nogal Noord-Limburgs karakter. Dat werd nog maar eens benadrukt toen presentator Sander Kleikers het publiek naar de hoogtepunten van wielerjaar 2019 vroeg. De helft van de zaal bleek gevuld met Mike Teunissen-fans uit diens geboorteplaats Ysselsteyn, die unaniem waren in de keuze voor de Brusselse machtsprint als mooiste moment van het jaar.
Voor Mike Teunissen veranderde die dag alles en niets. Op de vraag of zijn status binnen de ploeg nu veranderd was antwoordde hij met de nodige humor dat hij niet meer luistert naar mensen die kritiek op hem hebben. Die pareert hij gemakkelijk met de zin ‘Hoeveel gele truien heb jij eigenlijk in je kast?’ Voor 2020 is het klassieke voorjaar, met name Parijs-Roubaix, het grote doel. Jumbo-Visma gaat voor het eerst ook met de klassiekerploeg op hoogtestage, als voorbereiding op het voorjaar, zoals ook Team Sky dat ooit deed. Wout Poels herinnerde Teunissen er fijntjes aan dat dat destijds niet echt goed uitpakte en sneerde lachend: ‘Veel succes daarmee!’ Hij had ook nog een praktische tip voor Teunissen: zorg dat je aan de linkerkant van het hotel zit op Tenerife. Daar doet de wifi het tenminste.’
Poels fietst in 2020 voor een nieuwe werkgever: Bahrain-Merida. Hij koos naar eigen zeggen voor die ploeg omdat hij veel vaker voor zijn eigen kansen mag gaan. Daarbij zijn de Ardense klassiekers en de Tour de France de logische speerpunten. In de Tour deelt hij het kopmanschap met Mikel Landa. ‘We krijgen allebei een vrije rol. Dat hebben de ploegleiders me tenminste verteld.’ Poels kijkt ook met een schuin oog naar de Spelen in Tokyo: ‘Het kan twee kanten op: rijd ik goede klassiekers, dan is een selectie kansrijk. Rijd ik geen deuk in een pak boter, dan doe ik wel iets anders in augustus.’ Dat wordt overigens vast geen lange vakantie, want Poels bekende dat hij zich na een dag of zes gaat vervelen als hij onder een parasolletje aan zee zit.
Nadat Teunissen de beker en het boeket voor Limburgs renner van het jaar had ontvangen, kreeg Roy Curvers de oeuvreprijs. De Roggelnaar, die in oktober zijn laatste profkoers reed, nam na 11 jaar afscheid als profrenner en is intussen aan de slag gegaan als ploegleider/coach van het Sunweb development team. Hans Teunissen (‘de oom van’) mocht als kersvers voorzitter van de Club van 24 speechen voor Curvers. Hij sprak daarbij de woorden uit van oud-renner en -perschef Bennie Ceulen, die om gezondheidsredenen zelf niet aanwezig kon zijn. Aan het slot van het gala werd een mooi filmpje vertoond waarin de carrière van Roy Curvers werd belicht. Niet alleen zijn wielercarrière, maar ook zijn acteurscarrière – als sidekick van Tom Dumoulin in een reclamespot.
Was dan alles koek en ei en halleluja op het Limburgs Wielergala? Niet helemaal, want hoewel er wel kort werd stilgestaan bij de prestaties van de Limburgse vrouwen, is er is nog steeds geen prijs voor de renster van het jaar. Een omissie die spreekstalmeester Sander Kleikers eigenhandig ophief door alvast aan te kondigen dat er ‘volgend jaar vast ook een prijs komt voor de beste Limburgse vrouw op de fiets’. Verder werd hier en daar gemopperd dat er nog niet meteen opvolgers voor Teunissen, Poels, Curvers en Dumoulin klaarstaan in de provincie. De prijs voor de ‘Renner van de toekomst’ ging gisteren naar mountainbiker Milan Vader, die wegrenners Lars Wijnands (‘zoon van’) en Jordan Habets (‘neef van’) achter zich liet. Een teken aan de wand? Wie zal het zeggen. De beste plannen, toekomstvoorspellingen en wielertheorieën werden uiteraard na afloop aan de bar gedebiteerd.
Geef een reactie