Daar zit je dan met je goeie vorm. Geselecteerd voor de wereldtitelstrijd maar toch mag je niet meedoen.

Het is 1974 en Hennie Kuiper rijdt voor Rokado, een Duitse ploeg gesponsord door een beddenfabrikant. Een van de grote meneren is hij nog niet – groot renner wordt hij pas een jaar later – maar dat de Twentse boerenzoon hard kan fietsen en kan afzien, is al duidelijk. Voor de KNWU reden genoeg om hem te selecteren voor het WK in Montreal, Canada. En dat is voor Kuiper weer reden om zich speciaal voor die wedstrijd voor te bereiden.

17 augustus, een week voordat het WK wordt verreden, is voor de Nederlandse equipe de datum dat wordt afgereisd naar Canada. Iedereen, profs, amateurs, dames en begeleiding, moet die vlucht nemen. Dat stelt de wielerbond die bij de KLM dertig vliegtuigstoelen heeft gereserveerd. Waarom dertig? Met dat aantal weet de KNWU een flinke korting binnen te hengelen. Mooi meegenomen, denken ze op het bondsbureau. Ook Kuiper moet dat vliegtuig in maar er wordt aan hem getrokken. Door zijn sponsor. Als de Nederlander op 17 augustus naar Canada zou vertrekken, kan hij namelijk niet meedoen aan de Grote Prijs van Dortmund. Laat de Rokado-fabriek nou net in Dortmund staan en laat de beddenzaak ook nog sponsor zijn van die koers…

Bruyere - Kuiper - HuysmansKuipers broodheer Robert Kahl (RObert KAhl DOrtmund) staat er dus op dat zijn toprenner meedoet aan ‘zijn’ Grote Prijs. Niet rijden zou weleens ontslag kunnen betekenen, vermoedt Kuiper die daarom Dortmund rijdt én ook maar meteen wint (voor Merckx-knechten Joseph Bruyere en Jos Huysmans, zie de afbeeldingen). Een dag na zijn zege reist Kuiper, op kosten van Rokado, alsnog af naar Montreal. Maar ja, Kuiper is niet geselecteerd en vervangen door reserve Jos Schipper die op de voor de KNWU zo aantrekkelijke dertigste vliegtuigstoel zat. Kuiper biedt Schipper nog geld om niet mee te doen maar daar gaat de renner, na ruggenspraak met zijn sponsor, niet op in. ‘Ik had mee moeten gaan op training en ze er daar allemaal af moeten rijden, dan hadden ze kunnen zien hoe goed ik was’, blikt Kuiper jaren later terug. ‘Maar ja, ik was niet mondig genoeg.’

En dus moet hij toekijken hoe maar achttien renners het WK uitrijden; zijn landgenoten Tino Tabak en Gerben Karstens eindigen als 17-de en 18-de.

Eén keer raden wie er een jaar later wereldkampioen wordt…

Bronnen: ‘Alleen vooruit’- Dominique Elshout, tijdschrift Wielersport

 

Kuiper Ekeren

Hennie’s WK-voorbereiding

Ik benaderde Bjorn Kuiper, zoon van Hennie, met de vraag of hij foto’s heeft van zijn vader in Montreal. Dat was niet het geval. Wel ontving ik dit berichtje met foto van Hennie, via Bjorn, over een van zijn voorbereidingswedstrijden.

“Dit was de ronde van Ekeren (Stabroek) vlakbij Putte. Eerst ‘s morgens 100 km getraind, daarna deze kermiskoers van 150 km. In de stromende regen. Laatste halve ronde heb ik met een lekke band gereden maar de voorsprong was groot genoeg om te behouden en te WINNEN. De zondag erna won ik de GP Union Dortmund. Daarna ‘s avonds naar Frankfurt en vervolgens ‘s maandags naar Montreal voor het WK aldaar, waar ik niet mocht starten.”

 

 

Jos van Nierop
Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)