In het laatst verschenen nummer (januari 2019) van het Franse letterkundige magazine l’Actu Litteraire, de aankondiging van een nieuwe roman over een fenomeen. Een atlete zonder weerga. Van de hand van ene Gérard de Cortanze, met de wat cryptische titel “Femme qui court”*. De subtitel laat wel wat minder aan de
DE LEREN ZOOL
Op de achterkant van de foto zit een blauw gestencild papiertje geplakt: “Om De Leren Zool. In Rijen in Brabant is zondag de wielerwedstrijd om de Leren Zool verreden. We zien hier de start van deze wedstrijd voor profs en onafhankelijken met als deelnemers o.a. Daan de Groot, Ab Geldermans en Jo de Roo”. Een persfoto uit de
Met Jomanda op een luxueus cruiseschip
Zomaar uit het niets kwam hij hier op Het Is Koers weer eens langs gefietst. En nu pas geleden ook nog in het Vlaamse magazine “Bahamontes”. “Met de zingende renner op café”, heet de story, waarin Koen werkelijk alle registers open trekt. Al moonwalkend komt hij, op kop, voorbij in een bonte stoet van min
Op de meet worden de prijzen verdeeld.
De kruitdampen van Giro 2018 zijn opgetrokken. Froome wint de koers, maar onze Tom wordt tot morele winnaar gebombardeerd. Althans zo lees ik het tussen vele regels door. Morele winnaar, me neus. Op de meet worden de prijzen verdeeld. Da’s al eeuwen zo, en zo
Talent komt niet zomaar uit de lucht vallen. Neem nou Dylan Groenewegen. Zijn opa, Ko Zieleman was ooit onafhankelijke en zijn oudoom Hein van Breenen prof. Of Patrick Coone dan, de zoon van oud-prof Jef. Ook veelbelovend. Als junior bronzen medaille winnaar op het WK 1985. Samen met Gerrit de Vries, Jan-Hendrik Dekker en Michel Zanoli. Een talent in de
De Kempen, Sint Lenaarts
Ze rijzen als paddenstoelen uit de grond. De zogeheten retrokoersen. Ooit, nog niet eens zo lang geleden, begonnen als een soort nostalgisch-folkloristisch gebeuren. Maar nu dan wel folklore die inmiddels uit zijn voegen begint te groeien. Elke zondag is er wel een toertocht of liever nog een koers. Met welluidende namen zoals, hou je vast, De Koers