Ook dit jaar stelden wij sporters, journalisten en liefhebbers onze eindejaarsvragen. We blikken terug op 2011 en kijken meteen vooruit naar het nieuwe wielerseizoen.

Mariska Tjoelker (hetiskoers.nl e.a.)

Wat is voor u de opmerkelijkste wielergebeurtenis van 2011?

De gele trui van Thomas Voeckler, of beter gezegd: het feit dat Titi die trui zo lang om zijn schouders hield en zelfs als vierde wist te eindigen. Ik zag hem inmiddels toch meer als een veredelde bijrijder in het peloton, maar zie: daar was hij weer. Ik ben geen fan van de beste man, maar de verbetenheid die hij in de Alpen liet zien, vond ik indrukwekkend. Er zijn heel wat renners die daar nog iets van kunnen leren.

Wie uit de wielerwereld wenst u wat toe voor 2012?

Ik wens Robert Gesink luwte, een helder hoofd en een ontspannen houding toe. Daarna, terwijl tout wielerminnend Nederland hem alweer heeft afgeschreven, wint hij de elfde rit in de Tour – na eerst in zijn eentje de Croix-de-Fer, de Mollard en de Toussuire te hebben bedwongen. Onderweg heeft hij alle tijd om alle gebeurtenissen sinds oktober 2010 de revue te laten passeren. Op die dag, donderdag 12 juli 2012, valt alles op zijn plaats– en Robert Gesink weet dat hij nu eindelijk echt klaar is voor het grote werk.

Wie wordt winnaar van het WK 2012 in Valkenburg en waarom?

Het lijkt zo waarschijnlijk dat Philippe Gilbert iedereen uit het wiel rijdt en juichend over de streep komt. Maar toch… hij redt het niet. Zijn missie strandt op het totale gebrek aan samenwerking in de Belgische ploeg, terwijl zijn ploegmaats van BMC voor Taylor Phinney rijden, omdat die nu eenmaal een grotere mond heeft. Lachende derde wordt Andy Schleck, die met deze zege het blazoen van Johan Bruyneel als kampioenenmaker toch nog een beetje oppoetst: in de Giro eindigde Andy op zijn vertrouwde tweede plaats en in de Tour reed hij zich op zijn tijdritfiets linea recta de top-10 uit.

Pieter van der Meer (hetiskoers.nl ea.)

Wat is voor u de opmerkelijkste wielergebeurtenis van 2011?

Ik bladerde laatst door een fotoboek over het jaar van Philippe Gilbert, dat van voor naar achter vol staat met foto’s van de Belg met zijn handen in de lucht. Het was echt zijn jaar. De momenten dat hij verloor leverde eigenlijk nog de mooiste foto’s in het boek op. De verslagenheid na Milaan-Sanremo bijvoorbeeld en na het WK.

Het was natuurlijk ook het jaar van Cavendish. Zijn mooiste sprint vond ik de zege in de vijfde touretappe naar Cap Fréhel. Cav’ versloeg Gilbert daar op de meet. Vooral het voorspel van de Brit was opmerkelijk: op 500 meter van de streep leek hij al verloren, maar hij knokte zich nog terug naar voren en als een jachtluipaard sprong hij in de laatste meters nog op zijn prooi: de witte streep. Een voor Cavendish zeer ongewone sprint.

Wie uit de wielerwereld wenst u wat toe voor 2012?

Ik wens Thomas Dekker een mooie terugkeer in het profpeloton toe.

Wie wordt winnaar van het WK 2012 in Valkenburg en waarom?

Zet je oranje muts maar alvast op, want in Valkenburg komt een dubbel oranje podium. Rob Ruijgh, omdat de finish en het hele WK-circuit in zijn achtertuin ligt. Bij de vrouwen wint Marianne Vos, om de simpele reden dat ze nu wel wint. Dat moet ze ook niet moeilijker maken. Ze wint gewoon. Dan is het net als in 1979 in Valkenburg toen Jan Raas en Petra de Bruin wereldkampioen werden voor eigen publiek. (Mooi goedmakertje voor het EK voetbal wat we niet gaan winnen.)

Sander Peters (oa. hetiskoers.nl)

Wat is voor u de opmerkelijkste wielergebeurtenis van 2011?

Het monsterverzet waarmee Cadel Evans eerst de Lautaret en daarna de Galibier beklom, met achter zich een troep amechtig hijgende cracks.

Wie uit de wielerwereld wenst u wat toe voor 2012?

Ik wens Gesink weer wat meer jongehondenmentaliteit (vlieg er eens lekker in, Robert!), wat meer pit en grintá (vlieg er eens lekker in, Robert!), en zeker ook een wat groter verzet bergop, zodat ‘ie weer eens kan loskomen van de rest in plaats van slechts aanklampen met een koffiemolentje (vlieg er eens lekker in, Robert!). Verder wens ik Freire nog heel veel mooie overwinningen en weinig blessureleed toe in de late herfst van z’n loopbaan, en Alejandro Valverde, die prachtige coureur, een sterke comeback.

Wie wordt winnaar van het WK 2012 in Valkenburg en waarom?

Peter Sagan. Mijn type renner, klasbak à la de jonge Valverde, mooie achternaam, en weer eens wat anders dan Philippe Gilbert.

Leon Geuyen (Gasoline Brothers, hetiskoers.nl)

Wat is voor u de opmerkelijkste wielergebeurtenis van 2011?

Op 28 augustus 2011 waren mijn ouders op verjaardagsbezoek. Die dag werd er een loodzware bergetappe verreden in de Vuelta, dus mijn pa en ik konden het niet laten om de tv even aan te zetten voor de laatste kilometers. Bauke Mollema maakte een hele sterke indruk. In de slotkilometer liet hij zich echter verrassen door Daniel Martin. Wéér tweede. Mijn vader verdween meteen na de finish naar het toilet. Net toen ik de tv uit wilde zetten, bracht de Spaanse tv het provisorische algemeen klassement in beeld. Mollema in het rood! Met overslaande stem riep ik richting de wc: ‘Raad eens wie de leiderstrui heeft?’ ‘Wiggins?’ hoorde ik mijn vader terugzeggen. Waarop ik triomfantelijk uitkraamde: ‘Nee! Bauke Mollema!’

Wie uit de wielerwereld wenst u wat toe voor 2012?

Ik wens het Nederlandse wielrennen veel mooie overwinningen toe. ‘We’ zijn er aan toe.

Wie wordt winnaar van het WK 2012 in Valkenburg en waarom?

Het is niet erg verrassend als ik Philippe Gilbert noem hè? Maar wie gaat hem kloppen?

Leo Aquina (hetiskoers.nl e.a.)

Wat is voor u de opmerkelijkste wielergebeurtenis van 2011?

Ik heb veel mooie wielermomenten gezien in 2011, maar er is een beeld waarvan ik zeker weet dat ik het nooit meer vergeet: Wouter Weylandt. Hij stierf in mijn woonkamer. Hij stierf in alle woonkamers waar wielerliefhebbers op die zonnige maandagmiddag hun televisie hadden ingeschakeld op de derde etappe van de Giro. Het is wrang dat juist dit beeld blijft hangen. Het is nog wranger dat zo’n vreselijke gebeurtenis op een perverse manier bijdraagt aan de heroïek van het wielrennen. Met tranen in de ogen las ik dezelfde avond wat Peter Zantingh schreef over die rampmiddag: Een prachtige sport, maar vandaag even niet.

Wie uit de wielerwereld wenst u wat toe voor 2012?

Ik wens de Ronde van Vlaanderen in 2012 een prachtig koersverloop toe en een mooie winnaar. Muurloos. Daar is al veel over gezegd en geschreven. Wielerliefhebbers zijn gelovigen en er bestaat geen vruchtbaarder bodem voor diepgewortelde twisten dan geloof. Altijd zijn er rekkelijken en preciezen. Ik behoor tot de eerste categorie, al doet het ook mij pijn om afscheid te nemen de Muur. Dit is niet de plaats om alle argumenten te herhalen, maar wie nog eens helder verwoord wil zien waarom het niet erg is dat de Muur verdwijnt, leze Herman Chevrolet.

Wie wordt winnaar van het WK 2012 in Valkenburg en waarom?

Óscar Freire neemt in Valkenburg afscheid van de wielersport met zijn vierde wereldtitel. Jarenlang heeft de Raboploeg op hem ingezet als troef in de Amstel Gold Race, maar steeds bleek de Cauberg te lastig voor de kleine Spaanse sprinter. Zonder de druk van de thuisrijdende Rabobank-ploeg en met landgenoot Joachim Rodriguez als een van de topfavorieten, rijdt Óscarito in Valkenburg onzichtbaar mee en dat vindt hij heerlijk. Zelfs op het moment dat de toppers op de laatste beklimming van de Cauberg aanvallen, heeft niemand in de gaten dat Freire er nog altijd bijzit. Uiteindelijk durft niemand zijn aanval vol door te zetten, want er volgt nog een licht dalende uitloop van anderhalve kilometer naar de finish in Vilt. Op de top ziet Maarten Ducrot voor het eerst dat Óscarito is mee geslopen: “Wat gebeurt hier…? Hebben ze allemaal zitten linkeballen daar op de Cauberg en dan moet je dus met Freire naar de streep. Die oude vos, en hij is de rapste hoor…”
Alfredo Binda (1927, 1930, 1932), Rik Van Steenbergen (1949, 1956, 1957) en Eddy Merckx (1967, 1971, 1974) werden drie maal wereldkampioen. Valkenburg is toe aan wielergeschiedenis.