De etappe naar Super-Besse is begonnen. Er gaan vandaag grote dingen gebeuren, denkt iedereen tenminste. Danny Nelissen denkt het en Roger de Vlaeminck denkt het ook. Maar wat kun je nog voorspellen in deze zotte Tour? Het is een dolhuis. Treintjes werken niet, BMC reed een puike ploegentijdrit, Thor Hushovd verdedigde zijn gele trui heuvel op en Philip Gilbert leek zich te kunnen meten met ’s werelds beste sprinter. Bijna dan.

Maar er is nog meer om in de war van te raken.

De grootste ronderenner sinds Melchior Mauri werd dit jaar al in de eerste etappe op achterstand gereden. In de dagen die volgden tuimelden the likes of Levi Leipheimer, Yaroslav Popovych, Roman Kreuziger en Robert Gesink over het asfalt. Zij stapten allemaal weer op. Maar de mooie en kansrijke renners Bradley Wiggins, Chris Horner en Janez Brajkovic braken voor het oog van de camera hun sleutelbenen, neus en wat niet al. Ze liggen eruit. NU AL. Weg Tourpoule. Iedereen kan wel inpakken en iedereen is verdrietig of boos.

En toen kwam de ondergang van de vriendelijke reus, die op de opmerking van Lieven van Gils ‘weet je wel hoe blij je mensen maakt als je wint’, anwoordde: ‘ik doe het graag’. Daar moet ik dus gewoon van janken. Tom Boonen stapt nooit af. In mijn hoofd wint hij alles.

En er is nog meer. Echt.

Want Cadel Evans liet zijn tanden zien, is opeens een hele stoere renner.  Van Andy en Frank Schleck, die andere killers, ontbreekt overigens ieder spoor. De kans is zeer groot dat ze verdwenen in de door Maarten Ducrot bedachte ‘Bermuda Driehoek’. En terwijl hele hordes renners verdwijnen in die driehoek, schreeuwend om hun moeder, maken Phil Gilbert en Andre Greipel ruzie. Soms impliciet, soms door weg te sprinten van elkaar. Dat kan toch niet. Nooit vertoond.

Goed. Het is dus allemaal vallen, huilen, met fietsen smijten en ruziemaken. Geweldig dus. Maar niet van vandaag. Neeneeneenee. Niet nieuw. Ze deden het in de Middeleeuwen ook al, met ploegen en rieken. En in 1986, natuurlijk. In de dagen van Stephen Roche, Johan van der Velde, Bernard Hinault en Greg Lemond, van Seven Eleven en Carrera. Speciaal voor nu: om de lange ochtenden door te komen voor dat er weer een knuppel in het hoenderhok wordt gegooid, toch lichtelijk uneasy te worden van de bevreemdende kilheid van Angelsaksische montage, daarom hieronder enkele links naar VINTAGE VREUGDE. Let op de heerlijke synthesizers. Je zou er weer een plaat van Ad Visser van opzetten.

TOUR DE FRANCE 1986

VINTAGE

Wibe Balt
Laatste berichten van Wibe Balt (alles zien)