Ik zag eigenlijk een beetje op tegen de etappe van vandaag. Een vlakke rit van 258 kilometer, door een niet al te charmant stuk Italië, in de regen, dat is zelfs in een klassieker alleen maar leuk als het stiekem toch niet helemaal vlak is, als er kasseien liggen of als er veel wind staat. Veel renners dachten er ook
Stoempen, beuken, achtervolgen. Veertig seconden, vijfendertig seconden, één minuut elf. O, het gaat snel, toch weer één minuut veertig. Standhouden, doorbijten, denken aan het tricot dat je al zo lang hebt willen dragen. Het kan van jou zijn. Toch weer een halve minuut erbij. Eindelijk, dan toch. De finishlijn. Het was opnieuw een grote stoelendans der seconden tijdens de achttiende
We hoopten al dagen dat het zou gebeuren, maar het gebeurde niet. Dus moest het vandaag, op de Stelvio, in een loodzware rit. Alles of niets, winst of verlies, roze of het ravijn. De leiderstrui pakken of hem vergeten.
De renners reden door een prachtige kerstkaart. Ruige, besneeuwde bergflanken, enorme groene en gele dennen, trage stroompjes smeltwater over het asfalt. En
Een eindeloos lange etappe vandaag, van Udine naar San Daniele del Friuli. Het peloton reed door de Julische Alpen, met de Sloveense grens op steenworp afstand. Het Friulisch landschap was onveranderd mooi, de Tagliamento nog even ijsblauw, de bossen en landschappen woest aantrekkelijk.
Vandaag volgden de resultaten van de coronatests die gisteren op de rustdag waren afgenomen. De Colombiaanse sprinter Fernando
Er staat iets te gebeuren. Dat voel je aan alles. Het uiterste noorden van de Italiaanse laars is het decor. Terwijl het winterseizoen in de Italiaanse Alpen met rasse schreden nadert, kan een verlegen Nederlander in dat decor eindelijk zijn potentie verzilveren. De afgelopen weken reed hij als een bevrijd man rond. Hij blijkt deze oktobermaand een supervorm te hebben.
Een rit van de vliegbasis in Rivolto, thuisbasis van de Frecce Tricolori, naar Piancavallo, skidorpje met honderd inwoners. Die Frecce Tricolori, driekleurige pijlen, zijn straaljagers die zijn gespecialiseerd in het uitblazen van rood-wit-groene rook over wielrenners die klaarstaan om een loodzware bergetappe te fietsen.
(Schuin oog op een driekleurige pijl in Vlaanderen, met witte broek.)
Het peloton trok door het allermooiste en