Een eindeloos lange etappe vandaag, van Udine naar San Daniele del Friuli. Het peloton reed door de Julische Alpen, met de Sloveense grens op steenworp afstand. Het Friulisch landschap was onveranderd mooi, de Tagliamento nog even ijsblauw, de bossen en landschappen woest aantrekkelijk.
Vandaag volgden de resultaten van de coronatests die gisteren op de rustdag waren afgenomen. De Colombiaanse sprinter Fernando
Er staat iets te gebeuren. Dat voel je aan alles. Het uiterste noorden van de Italiaanse laars is het decor. Terwijl het winterseizoen in de Italiaanse Alpen met rasse schreden nadert, kan een verlegen Nederlander in dat decor eindelijk zijn potentie verzilveren. De afgelopen weken reed hij als een bevrijd man rond. Hij blijkt deze oktobermaand een supervorm te hebben.
Een rit van de vliegbasis in Rivolto, thuisbasis van de Frecce Tricolori, naar Piancavallo, skidorpje met honderd inwoners. Die Frecce Tricolori, driekleurige pijlen, zijn straaljagers die zijn gespecialiseerd in het uitblazen van rood-wit-groene rook over wielrenners die klaarstaan om een loodzware bergetappe te fietsen.
(Schuin oog op een driekleurige pijl in Vlaanderen, met witte broek.)
Het peloton trok door het allermooiste en
Zoals de Giro d’Italia één lange reclamespot is voor vakantieland Italië, zo was de tijdrit van vandaag – bijgenaamd de ‘Prosecco Superiore Wine Stage’ – een poging om de bubbelwijn uit het gebied rond Conegliano en Valdobbiadene nog net iets populairder te maken dan hij al is. Dat terwijl de populariteit van prosecco niet bepaald een gunstig effect heeft op
Jaren, misschien wel decennia geleden, zag ik Martin Šimek op tv Italiaans praten. Het was in de tijd dat hij nog regelmatig op tv was en ik herinner me niet meer of hij interviewde of werd geïnterviewd. Wat ik nog wel weet is dat hij en zijn gesprekspartner op een gegeven moment overschakelden van het Nederlands op het Italiaans en
Op heldere dagen zie ik vanuit mijn Piëmontese woonkamer de Alpen aan de horizon. De piramidevormige Monviso – hemelsbreed 130 kilometer verderop, half Nederland – steekt overal bovenuit. Ernaast ligt de Colle d’Agnello. De afgelopen weken staarde ik op zonnige dagen met extra aandacht naar de bergen: was er sneeuw bijgekomen? Op welke hoogte? Alsof de hoeveelheid sneeuw op de