Marten Schuurman
Laatste berichten van Marten Schuurman (alles zien)

Afgelopen Zaterdag. WK Veldrijden voor Beloften. Het is de laatste ronde als een Belgische jongeman met de naam Wietse Bosmans de laatste zandstrook ingaat. Door een slimme manoeuvre was hij zijn twee Nederlandse concurrenten voorbijgestoken en reed hij zo goed als zeker af op de wereldtitel. De zandstrook word de ‘Herygers-heuvel’ genoemd, vernoemd naar de co-commentator van dienst. Herygers zijn microfoon ontploft, want hij weet dat Bosmans al de hele wedstrijd het beste door het zand fietst en als hij met 10, 8 of zelfs 7 seconden voorsprong uit het zand fietst de gouden medaille voor Bosmans zal zijn. Dat zou sensationeel zijn, want er is maar één favoriet op het parcours in de duinen van Kokszijde, en dat is Lars van der Haar.

Als je Lars heet en je gaat als kleine jongen veldrijden dan ben je een winnaar. Het maakt niet uit hoe je een wedstrijd wint, als je maar een wedstrijd wint. Kleine Lars die zo onschuldig uit zijn ogen kijkt, maar achter die ogen schuilt een killer. Emotieloos staart hij uit zijn ogen terwijl hij het Wilhelmus beluistert. ‘Het boe-geroep heb ik wel gehoord, maar wat moet ik daarmee?’ antwoordt hij op de australian online casinos vraag of hij wat van het publiek heeft meegekregen.

De zandstrook is ongeveer 250 meter lang, gok ik. Na 50 meter zit er een bocht van 90 graden in. Bosmans gaat voorop, Lars zet extra aan en komt aan de binnenkant naast Bosmans. Lars moet van zijn fiets, doorfietsen heeft geen zin want het zand online casino is te zacht. Daarom duwt hij zijn ros hard voor dat van Bosmans zodat ook hij gedwongen is om af te stappen. Lars wandelt rustig de strook uit en hoeft niet meer te stressen. In de sprint verslaat hij Bosmans, zoals verwacht.

‘Ik kon niet anders’ zegt Lars schuldbewust in de studio tegen Karl Vannieuwkerke op een vraag over zijn actie. Hij meent het, een winnaar gaat tot het randje om te winnen en dit was op het randje. Lars kon wel anders, maar hij deed wat hij deed en daardoor loopt hij nu al twee dagen rond in de trui van de wereldkampioen. Bosmans zit naast hem en je ziet hem denken: ‘Je kon niet anders? Natuurlijk kon je wel anders! Je had me nooit voor de wielen mogen rijden, gek! Ik kon niet anders, dat zijn de woorden van Luther waarmee hij de kerkgeschiedenis heeft veranderd! “Ik kon niet anders,” zeg je niet als je wel anders kon’. Maar hij zegt het niet. De winnaar heeft namelijk altijd gelijk.