Verloren uurtjes. Het leven van wielrenner is er vol van. Normaliter weet Joris daar wel raad mee. Lekker pielen op zijn gitaar. Verveeld door een boek bladeren. Urenlang struinen op Spotify, op zoek naar nieuwe muziek. Geregeld blijkt de tijd dan toch weer sneller te gaan dan je op voorhand dacht.

De elfde etappe van Châtelaillon-Plage naar Poitiers was een opeenstapeling van verloren uurtjes. Behalve de ontsnapping van de Fransman Ladagnous gebeurde er niets. Helemaal niets. Zo’n trage dag — het peloton reed de hele dag echt sloom— waarin het gevoel dat de ontlading nog wel komen zal, maar bleef sluimeren. Ergens. In de finale.

Die uitbarsting kwam er. Maar niet voor iedereen.

Joris was van de Tour gaan gaan houden, en moest dit ook maar voor lief nemen. Al had hij liever dat er wat vaart in zat. Dan zou zo’n etappe mooi snel voorbij zijn.

Foto: Chris Bonis

“Uncomfortably Numb”, daar deed de etappe hem aan denken. Een nummer van vier Zweedse hardrockers die zichzelf de opbeurende naam “Graveyard” hadden gegeven. Een klassieke hardrockband die inmiddels op het kerkhof van de muziekgeschiedenis bijgeschreven kan worden, vanwege niet nader beschreven issues met drummer Axel. Het grafschrift dat op de Facebook-pagina van de band geplaatst werd is veelzeggend:

“Living isn’t always easy and playing in a band doensn’t tend to make the noble art of living well any easier’.

Vier langharige zweden waren een illusie armer. Spotify een break-up song rijker.

Kalme akkoorden, rustige ritmes op de drum en ingetogen gezongen afscheidswoorden bouwen in de 6 minuten en 10 seconden durende song langzaam op naar de pijnlijke constatering dat de liefde over is. Anderhalve minuut voor het einde komt het nummer tot uitbarsting: een langgerekte gitaarsolo waar alles in samen komt. Pijnlijk goed en onnavolgbaar.

I am sorry that we got here
But I’m glad, glad that we are done
I don’t wanna go back there
Cause the love I felt is gone
Cause the love I felt is gone

Wat Joris betreft zat in dit nummer het gevoel van de dag wel aardig verpakt: heel langzaam. Even iets harder. Dan weer kalmte in het peloton. Op het einde een uitbarsting. Inclusief kopstoot en wrange teleurstelling.

Op voorhand was wel duidelijk dat het chaotische finale zou worden. 10 kilometer voor het einde ging het parcours niet alleen naar beneden, maar liep het ook nog eens door smalle straatjes en langs een serie van obstakels op de weg. Het plan van ploegleider Matthew Winston en zijn mannen was helder. Goed gepositioneerd voorin zitten bij het 10 kilometer punt. De vijf hectische kilometers overleven. Vooral niet in paniek raken. No Panic. Na de chaos elkaar weer opzoeken, In die laatste vier of vijf kilometer, daar waar de weg breder werd, een treintje formeren. Dan zou Cees Bol het afmaken.

De werkelijke finale verliep volgens de chaostheorie. Het peloton raasde onstuimig door de smalle, aflopende straten van Poitiers. Drie mannen slaagden er met een rotsnelheid in om in de laatste 5 kilometer nog te demarreren. Pöstlberger, Jungels en Asgreen.  Precies op het moment waar team Sunweb wilde hergroeperen. Joris zat goed voorin. In deze hectiek komen zijn skills uit het BMX-en en veldrijden goed van pas. Casper Pedersen zat er ook met Cees Bol goed in het wiel. Rechts van het peloton, daar waar het helaas potdicht zat. Kansloos. Pedersen kan zichzelf niet eens aan de kant zetten om Bol vrij baan te geven. Sagan gaf een kopstoot. Van Aert een middelvinger. Ewan ging er met de winst vandoor.

Bol werd achttiende.

Winst in de sprint bleek voor Team Sunweb nog ver weg. Net zo ver als Parijs.

DAGELIJKSE UPDATE – Joris Nieuwenhuis (24) debuteert voor Sunweb in de Tour de France van 2020, als belangrijke schakel in de lead-out van sprinter Cees Bol. Iedere dag zoekt Bort Hartog even contact met Joris om zijn belevenissen van die dag te horen. En omdat Joris vaak muziek in zijn hoofd heeft, vraagt Bort hem ook naar zijn song van de dag! De playlist die zo langzaam ontstaat, kun je hieronder vinden of via deze link. 

 

 

Bort Hartog
Laatste berichten van Bort Hartog (alles zien)