Eigenlijk telt de Koppenberg maar 500 meter. En waarom heet hij eigenlijk Koppenberg? De kasseienstrook waarover je dendert heet Steengat; dat vind ik wellicht een nog toepasselijkere naam. En wat doen we hier? Je hebt blijkbaar de verkeerde afslag genomen. Bij het gesloten Handel in bieren Meurez-David kun je links het Steengat in of rechts de Rotelenberg op. Dat is ook 500 meter klimmen. Dus waarom doe je dat dan niet? 500 meter à 5% met een steil stukje van 9%. Precies goed. Of had je even geen zin in een -berg en dacht je de makkelijke uitweg te kiezen? Je zou verwachten dat een Steengat de dalende lijn inzet. Ik snap dat wel. Pech. Diezelfde 500 meter maar dan aan 10% waaronder een donker vochtig hol van 22%. Alstublieft. Alsof je bij Handel in bieren Meurez-David nog een vergane fles Vlaams bruin hebt opengetrokken.

Allez. We gaan er aan beginnen. Dit is de derde keer dat ik de Koppenberg ga bedwingen. De eerste keer was met dezelfde gids, Dries Verclyte van Toerisme Vlaanderen. Dries kent de omgeving als zijn broekzak. Toen lag de Koppenberg er nat bij en kwam niemand boven. Ook Dries niet. Het is een aparte gewaarwording als je alle kracht op je wielen zet die vervolgens geen grip vinden als ware het een zeephelling. Ik deed er toen 11 minuten over. Lopend.

Bij vertrek hadden ze mij wijsgemaakt dat de Koppenberg de eerste helling van de dag zou zijn. Inmiddels waren we de Knokteberg, Oude Kwaremont en de Paterberg al gepasseerd. Met krap 250 vlakke trainingskilometers dit jaar had ik ingetekend op een makkelijke route. Rare jongens, die Belgen. Ondanks dat gegeven heb ik die eerste hellingen goed verteerd. Wellicht juist omdat ik er niet op voorbereid was. De Koppenberg stond vanaf kilometer 1 op mijn vizier en ik wil niet zeggen dat de aanloop ongemerkt aan mij voorbijging, maar toch.

Wat mij betreft begint de klim bij het einde-bebouwde-kom-bord Melden. Er is op dat moment nog niets aan de hand. Je ziet weliswaar dat je omhoog moet en daar is alles mee gezegd. 150 meter later piep je wel anders. Letterlijk. Van 9% gaat het naar 12%, naar 16% en in de krochten van de hel is het maar liefst 22% steil. Geen bierkaart die dat evenaart. Je fietst tussen twee wallen in die begroeid zijn met een grote diversiteit aan planten, bomen en dieren. De kasseistrook van de koppenberg en de wallen aan weerszijde zorgen door zijn bijzondere opbouw en ligging voor een heel eigen ecosysteem. Iedereen die dat zogenaamd beseft op het moment dat hij daar fietst verklaar ik voor gek. Je hebt daar helemaal geen tijd voor.

Zelfs als het in geen weken geregend heeft zorgt de bebossing op de Koppenberg ervoor dat het steilste stuk nooit helemaal droog ligt. Klamme kasseien. Met van dat glibberige zeewierzachte mos ertussen. Ligt het aan mij of is de temperatuur ook met 10 graden gezakt hier onder de dichte bebossing? Van rechts naar links dwarrelt er een roze olifant door mijn beeld. 22%. Ik ga volgens mijn fietscomputer viereneenhalve kilometer per uur en trap 330 Watt om mijn 115 kilo en de fiets omhoog te sleuren. Over de steilste honderd meter doe ik 1 minuut en 24 seconden. Tijd genoeg om minimaal drie keer aan afstappen te denken. Het voorwiel hupt in slow motion van kassei naar kassei. Ik herinner mij de klauterpartij van de eerste keer nadat ik was afgestapt. Over spekgladde kasseien omhoog klunen met de plastic plaatjes onder je schoenen als ongeslepen schaatsijzers.

Het is niet mijn onoverwinnelijke grinta die mij op de fiets houdt, maar de gedachte dat lopen nog erger is. Ik tel de pedaalslagen af van 10 naar 0 en begin weer bij 10. Licht aan het einde van de tunnel. Laat ik voor de verandering eens bij 13 beginnen met tellen. Bij deze snelheid is het puzzelen tussen evenwicht, zwaartekracht en balans. Twee kasseien naar rechts ligt smurrie, dus ik hup een kassei naar links. Een tor kruipt voorbij. Die heeft het maar makkelijk met zijn 30 gram lichaamsgewicht. Ik voel dat mijn achterwiel wegzakt in een peilloze diepte tussen twee kasseien alvorens op de velgrand terug te stuiteren. Heette die ene renner nu Jesper Skibby of Jasper Skibby? En hoe heet die agent eigenlijk die door dezelfde auto in de wal gedrukt werd? Is die al eens geïnterviewd? Zou een mooi werkje zijn voor Wiep Idzenga. De schrijver van de prachtige serie Brigadier Kodak neemt een foto fietst ook mee vandaag. Zit hij voor of achter mij en doet dat er eigenlijk wel toe? Fiets ik hier nu tegen anderen of puur tegen mezelf? Als een leven in een seconde voorbij kan flitsen, heb ik in de anderhalve minuut die deze lijdensweg nu al duurt tijd genoeg voor dit soort triviale bedenkingen.

En dan merk ik dat ik de neiging een salto achterover te maken niet meer hoef te onderdrukken. De 15% nu voelen als een bevrijding terwijl de 15% voorafgaand aan het steilste stuk eerder bedreigend waren. Apart. Het wordt ook al weer licht buiten en de temperatuur is terug aangenaam. Kort voor het eerste huis op de bult van Melden is nog een kleine beproeving ingebed, maar dat gaat lachend. Ik denk zelfs aan opschakelen! Wielrennen is een opportunistische sport, dat is iets wat zeker is. En dan ben je boven. Tussen twee hoeves door fiets je over een geasfalteerde polderweg alsof er niets gebeurd is. Op naar de Edelareberg, de Wolvenberg, de hoge Dumpel, Molenberg, de prachtige La Houpe, Kanarieberg, Schapenberg, Côte du Trieu, de verkeerde kant van de Kluisberg. Machtig mooi, dat fietsen in Vlaanderen.

De beproeving van de Koppenberg is mede mogelijk gemaakt door Toerisme Oost Vlaanderen, Toerisme Vlaamse Ardennen en Toerisme Vlaanderen. Voorafgaand hebben we het Centrum Ronde van Vlaanderen bezocht omwille van de tentoonstelling ‘Koersen in de Groote Oorlog’ en op zondag heb ik mogen genieten van de ambiance rondom de Retroronde. Alhoewel dé Retroronde op zondag plaatsheeft, is Oudenaarde het hele weekend ondergedompeld in retrosferen met op zaterdag onder andere de retromarkt. Een uitgelezen weekend om zelf eens af te zakken naar de Vlaamse Ardennen en te genieten van al het schoons wat dit gebied te bieden heeft op het vlak van cultuur, gastronomie, koers en niet te vergeten: bier! #aanrader.

Bas Van Eijk
Laatste berichten van Bas Van Eijk (alles zien)