Onlangs begonnen we op deze site een campagne: Help de Nederlanders aan een etappeoverwinning in de Tour. Het idee: zelf kunnen we niet hard fietsen, hoe kunnen we ‘onze jongens in de Tour’ vanaf de zijlijn bijstaan om voor het eerst sinds 2005 een etappezege binnen te halen?
Het antwoord: crowdsourcing. Met alle wielerfans die dit blog bezoeken kunnen we genoeg relevante info verzamelen voor onze helden. In welke etappes komt de wind uit een verraderlijke richting? Welk heuveltje leent zich het beste voor een ultieme jump van Wout Poels? In welke etappe moet Koen de Kort meezitten in een vroege vlucht? Welke sprint is op het lijf van King Kenny geschreven? Van die dingen.
Natuurlijk, er kwam kritiek. ‘Is dit niet de taak van de ploegleiding?’ Ja natuurlijk! Maar die mensen hebben het ook maar druk, en bovendien: wij zijn met meer. Zie het dus als assisteren. Waar zij geen tijd voor hebben, dat doen wij. Wij zijn alvast begonnen. Achter de schermen zijn de verkenners van hetiskoers.nl met militaire precisie al bezig met het in kaart brengen van alle etappes.
Misschien bent u wel een keer op vakantie geweest op plekken die het peloton dit jaar aandoet. En viel het u toen op dat de weg er heel slecht is en dat er een heel naar haaks bochtje in de weg zat. Waarvan u nu weet: daar moet je vooraan zitten om te kunnen winnen. Dingen die de ploegleiding niet altijd kan weten. U hébt die kennis. Deel hem!
Ander punt van kritiek. ‘Het gaat om goedbetaalde profs. Denk je dat je die motiveert met zo’n lullige actie? Er moet boter bij de vis!’ Goed punt. Maar ook daar hebben we bij hetiskoers.nl iets op bedacht. De eerstvolgende Nederlander die een Touretappe wint, krijgt van ons zo’n schitterend hetiskoers-wielertricot. Bovendien schrijven we voor de winnaar daags na zijn zege een ronkend portet in de serie ‘In het geheugen gegrift’ op deze site. Die sturen we op in een mooi lijstje. Voor aan de wand in de huiskamer. Daar wil iedereen wel voor koersen, lijkt ons.
Tenslotte: ‘Het moet met de benen gebeuren. Dat geneuzel van jullie zet geen zoden aan de dijk.’ Ja, kan wel wezen. Maar werkloos toekijken heeft nog nooit iemand verder gebracht. Wij hebben tenminste hart voor de zaak. We stropen onze mouwen op en dragen iets bij. Wij zijn dé beste stuurlui.
En wat doet u?
U begrijpt het. We verwachten nu uw relevante informatie in onze mailbox. Of als reactie op dit stukje. Hup Holland Hup!
Yes.
En: amen!
Het is essentieel dat Kenny van Hummel dus zichzelf NIET goed positioneert in de sprints. Zeker de eerste 4 dagen niet. Als maximaal 15e de laatste bocht indraaien. De ervaring leert dat er altijd een stel op hun snufferd gaan. Daarna zit je in een hele goede uitgangspositie.
uitstekend advies. Gaan we mee aan de slag. Ik zag onlangs nog een shorttracker deze tactiek met zeer veel succes toepassen.
En Bert van Marwijk natuurlijk!
Zoals reeds getwitterd: Poels op La Planche des Belles Filles. Die twee zijn voor elkaar gemaakt. En: Poels’ moraal kan niet stuk.
Jullie kunnen ook gewoon voor de Belgen supporteren. Dat is een garantie op succes!
Ik ga voor de gele trui! Het liefste natuurlijk Lars Boom, maar een andere tijdrijder zou dit moeten kunnen. Dit moet mogelijk zijn vanwege de lichte hoogteverschillen en de technische route. Als cyclocrosser moet hem dit liggen. Daarna zijn er etappes die hem liggen en waar hij de trui kan vasthouden door Belgie en Noord Frankrijk. Dan zou hij de trui pas verliezen in Etappe 7.
In de proloog dan meteen bedoel ik he?
Eén probleem: Boom doet niet mee. Richt zich op de Olympische Spelen.
Ik was er al bang voor. Had net nog gekeken op de selectielijst.. Dan moet Wilco het maar doen..
Ik zag gisteren op de duitse TV dat 40 studenten in het kader van het EK de tegenstanders analyseren aan de hand van videobeelden. Laat maar komen die opnames Dauphiné, Ronde van Zwitserland enzovoort. In plaats van Derksen en Gijp kan ik dan mijn tijd deze weken tenminste nuttiger voor het vaderland inzetten door in te zoemen op elk verzetje in iedere bocht of op elke heuvel en uipluizen wie wie en wanneer in of uit de wind zet.
Ik heb vorig jaar zelf die Mur de Peyguere gereden. Het lijkt een colletje van niks, maar de laatste 3km is ruim 400hm, met een heel stuk van 18% aan het begin. En zo breed als een fietspad. Hier moet je bij de eerste 20 zitten voor je eraan begint. En geen pech hebben want dan sta je wel even
Ha Dennis,
Dank voor de tip. Ik wil je graag noemen bij het stuk over etappe 14. Maar: wat is je volledige naam? Gr. Sander
Dat was Dennis Rijnbeek, die doet ook iets voor de Raboploeg :)