Stef Wijnants, moderator van de Vlaamse sport-tv, luidde gisteravond de alarmklok. In een nabeschouwing op Luik-Bastenaken-Luik met koerscommentator Wuyts: “Michel, ik vond het wederom een saaie koers”. Dat zegt zo’n man niet als een boutade. Wuyts kon het slechts beamen: “De angst regeert. De koers lijdt onder de nivellering naar boven”. PvdA-voorman Spekman zou daar blij van worden (“nivelleren is een feest”), voor de koersliefhebber telt echter de competitie, het zich onderscheiden tijdens de wedstrijd, en dan het liefst zo vroeg mogelijk, en in een wisselend onvoorspelbare aaneenschakeling van acties. Michel Wuyts leek de handdoek al in de ring te gooien: “We moeten ons daar bij neerleggen en ook af en toe genieten van het tactische steekspel.”
Mmm, tsjaa, dat klinkt niet als een feest, klinkt als een schrale troost, nogal fatalistisch zou je ook kunnen zeggen.
Alles kan beter, geheel in lijn met het onvolprezen programma van weleer van Mark Uytterhoeven geef ik hierbij acht voorstellen om de koers attractiever te maken, omdat ik denk dat een open koers meer enthousiasme oproept dan tactische evaluaties. Met dank aan al diegenen bij wie ik elders links of rechts wat ideetjes heb meegepikt. Ter overweging:
- Kleinere ploegen. Dat reduceert de mogelijkheden om de koers te controleren, en om deze gesloten te houden. De kansen voor de aanvallers stijgen. Dat tegelijkertijd het risico op valpartijen afneemt is mooi meegenomen.
- Selectie halverwege. Als ik me concentreer op Luik Bastenaken Luik: maak een circuit over Wanne, Stockeu en eventueel nog eentje (Côte de Hezalles bijvoorbeeld). Rijd net zo lang door tot er 40 man over zijn. Die mogen door. De rest rijdt een kermiskoers in Trois Ponts, met alle respect.
- Eerherstel aankomst Rocourt. Zo’n wielerbaan geeft allure, zie maar in Roubaix. En hopelijk meer spektakel.
- Bonussen voor op kop rijden. Waarom geen tussentijdse klassementen?
- Oortjes weg. Behoeft geen verdere toelichting. Obligaat kun je het ook noemen, ik noem het laaghangend fruit. Oortjes maken domoortjes.
- Puntenkoers. Beloon renners voor inspanningen onderweg.
- Prijs voor de strijdlust. Benoem een jury, eventueel een publieksjury.
- Aflossing, estafette. Wedstrijden met wissels zijn in andere takken van sport zeer gangbaar, waarom niet in de koers? Met enige fantasie, de betreurde klassieker Bordeaux- Parijs kende ook een strategisch wisselmoment, maar dan in termen van ‘gangmaking’.
Acht ideeën, waarom niet 10, dat staat toch mooier? Omdat ik het verder ook niet weet. Misschien is dit een wanhoopsoffensief, en als er maar één idee te gelde wordt gemaakt, dan ben ik al blij, want leve een aantrekkelijke koers.
Afgelopen weekend hoorde ik een quasi-koersliefhebber spreken over de gelijkenis tussen het gedrag van de wielerprofs tegenwoordig en dat van voetbalploeg Chelsea: conservatief, angstig, afbraakkoers, spel in beton gegoten. Het publiek wordt weggejaagd. Dat maakte mij kwaad. Een belediging voor de werkhouding van de coureurs. Hen kun je het niet verwijten dat er een angstcultuur in het peloton geslopen is. Maar het is een veeg teken dat dit soort beschuldigingen de kop opsteken. Het is nog niet te laat – het is nooit te laat, hoor ik wel eens.
- 14 september 2019: de geboorte van een fenomeen - 23/01/2024
- Liefhebber van de koers (“Kom uit de keuken!”) - 25/04/2023
- Waarom de Kartenspielerweg de Kartenspielerweg heet - 05/08/2022
Tot de kaap van 200 km mag iedereen meedoen, daar afsprinten (het liefst bovenop de Redoute) en alleen nog de eerste 40 of 50 coureurs de finale laten rijden.
ook goed!
Rue des Hézalles erbij, jawadde! Ik ben voor.
das ginne kattepis hè
Ook al vaker gehoord: het puntensysteem van de UCI veranderen. Nu rijden renners om bij de top-20 te komen, niet om te winnen. Oh, en landenploegen. Gewoon omdat het mooi is :)
Deze ‘saaiheid’ is volgens mij een direct gevolg van de invoering van het bloedpaspoort. Wuijts zei het zelf goed: “Vroeger hadden de coureurs 3 cartouches, toen 1, en tegenwoordig hebben ze er geen meer over.”
Doordat er gisteren de hele dag zo hard is gereden, hadden de mannen gewoon geen extra eindschot meer over. Of dat nivelleren naar boven is, weet ik niet. Ik zie het maar als een bewijs voor een heel erg breed middenveld van mannen die aan elkaar gewaagd zijn, ook als het lang erg hard gaat.
Verder eens met al je voorstellen behalve puntje 8.
Punten 1, 3 en 5 klinken prima. De andere punten zouden voor mij allemaal afbreuk doen aan wat de koers zo mooi maakt: de eerlijkheid. Je vertrek allemaal tegelijk op hetzelfde punt en wie het eerst op het eindpunt aankomt, heeft gewonnen. Hoe vaak komt het cliché dat de koers een metafoor is van het leven niet langs? En wat maakt het tot die metafoor? Het feit dat het géén jurysport is, het feit dat het niets uitmaakt wie het vaakst aanvalt, wie het meest sympathiek is, wie het hardst werkt, de winnaar wint en niemand anders.
Neemt niet weg dat alles wat je kunt beïnvloeden zonder van formule te veranderen, beïnvloed moet worden. De koers selectiever maken kan werken, teams verkleinen kan helpen en was het niet Nibali die opmerkte dat de WordTour-klassementen leiden tot een saaiere, dichtere koers? Dus ook daar valt wellicht nog te halen: een systeem bedenken waarin aanvalslustige ploegen minder gestraft worden wanneer aan het eind van de koers al hun mannen uitgepierd zijn.
Ik zou de koers juist korter maken. Spanning kan ontstaan doordat meer renners (denken) een kans op de overwinning te hebben. Daarnaast zou het ook kunnen helpen om niet eerder jaar het parcours te veranderen. Nu is het lastiger om het koersverloop te voorspellen, waardoor renners eerder blijven zitten tot het eind, in plaats van aan te vallen. Ten slotte maakt het voor het parcours ook uit, hoe de beklimmingen elkaar opvolgen, hoe ver ze van de finish zitten, en hoe ver ze van elkaar zitten, wat ook naar voren komt uit de reactie van Wenning na de koers: http://nos.nl/artikel/641063-weening-leidt-gerrans-naar-zege.html
Ik wil niet moeilijk doen maar het is WuYts niet Wuijts.
ok, mijne excuus
De doping moet terug. Geef het maar allemaal vrij. Spektakel! Doden!
pardon?
Kleinere ploegen, maar wel net zoveel – of meer? – renners. Door kleinere ploegen komt er meer ruimte voor ploegen van vrijbuiters die anders nooit in beeld komen. Ploegen die wellicht weinig te verliezen hebben en gewoon vrijuit kunnen aanvallen.
Ander belangrijk punt lijkt me het afschaffen van puntenklassementen van de UCI.
Mag ik iets tegendraads zeggen?
De oproep voor meer spektakel vind ik egoisitisch. De kijker wikt en de renner schikt.
Misschien zie ik het wel als uitwas van de westerse mens die overal recht op denkt te hebben, dus ook op een spannende koers want hij besteedt niet voor niets zijn zondagmiddag voor de TV.
Dus die renners moeten wel doen wat die kijker belieft!
De koers is er toch voor de renners ? En niet alleen maar voor het plezier van de kijker?
“Jongens jullie moeten wat meer aanvallen en lijden hoor, anders vinden wij er niets aan”
Het klinkt allemaal wat gechargeerd wat ik zeg en het is niet persoonlijk bedoeld maar ik geloof werkelijk dat we als jan publiek een beetje te veeleisend zijn.
Schitterend! Hier hou ik van: spektakel op de digitale snelweg. Guy Debord (schrijver van De Spektakelmaatschappij) kan tevreden zijn.
Je hebt trouwens een punt, de renners moeten het zelf weten, zij zijn de baas, maar besef wel dat je markt(kijk)waarde daarmee daalt. Ik vind dat geen probleem, beetje downshifting is goed voor iedereen, maar willen de renners van nu fietsen voor een broek en een trui?
Daar heb jij weer een punt!
Ze rijden inderdaad niet meer voor een broek en een trui, maar verdienen goed tot zeer goed. En wie betaalt bepaalt in onze kapitalistische maatschappij.
Uiteindelijk kan ik alleen voor mezelf spreken: Nooit zou ik van een coureur eisen of verwachten dat hij voor mijn plezier anders zou moeten koersen als dat het hem goeddunkt, of als in zijn vermogen ligt.
Ik kijk dan liever terug op youtube en geniet van het gezicht van Rui Costa die als hij Rodrigues bijhaalt hem laat weten dat hij niet overneemt….
Exact wat ik bedoelde met mijn oproep de doping vrij te geven.