Koerslandschappen 6: Tussen Bastogne en Liège

Door |donderdag 22 april 2021|

Het landschap vormt het decor van wielerwedstrijden. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten, waar het zwaar wordt, waar ze even op

Koerslandschappen 1: Tre Cime di Lavaredo

Door |dinsdag 26 november 2019|

Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, zal per renner verschillen. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten

Heeft Freddy echt niks meer te vertellen? (boekrecensie)

Door |woensdag 12 april 2017|

“Ik was goedgelovig, naïef, braaf, een zacht eitje.” Freddy Maertens is hard voor zichzelf op het einde van zijn biografie. Hij doet de uitspraak in de context van zijn financiële problemen. Maertens rust niet op zijn lauweren in een dikke villa, maar woont in een rijtjeshuis en geeft rondleidingen in het Centrum Ronde van Vlaanderen. Die geldproblematiek is een onderwerp

Boek: Eddy Merckx. De Biografie – Johny Vansevenant

Door |dinsdag 24 november 2015|

Hoe moet het zijn als je de beste ter wereld bent? Word je dan arrogant? Zelfverzekerd? Blijf je met beide benen op de grond? Wanneer Johan Cruijff wordt bewierookt, trekt hij zijn vaste maar-dat-is-logisch-hoofd. Bij Eddy Merckx is het anders. Ook al is ‘de Kannibaal’ veel meer onbetwist de beste ooit (al durven enkele Italiaanse Coppi-liefhebbers dat gerust te betwijfelen),

Eddy

Door |zondag 19 april 2015|

Deze week is onze kat gestorven.

Ze had nog een (tamelijk) goede winter doorgemaakt. Maar we voelden het aankomen: de lente zou moeilijk worden. Ze probeerde toch weer mee te doen met de twee speelse katers die onze tuin ook gevonden hebben. Maar, neen: het lukte almaar minder. Ze liep nog mee naar achteren, tussen de struiken. En ze wou, zo