Het zwarte gat is diep voor de wielerliefhebbers. Geslagen zitten we op de bank, als Jurgen Van den Broeck in de berm van de Pas de Peyrol. Geen koers, avonden zonder Tourprogramma’s, geen Gertje, geen Vive le Vélo, geen Mart ‘senk joe’ Smeets.
Maar vooral geen Michel
Bijna zestig jaar geleden finishte de Tour de France voor het eerst op de Alpe d’Huez. En hoewel de klim niet – zoals tegenwoordig gebruikelijk is – het slot van een koninginnenrit over drie cols was, maar voorafgegaan werd door een vlakke aanloop van 250 kilometer, waren de veertien kilometer tussen Le Bourg d’Oisans en het skioord
Het was in de Tour van 1993. In de beklimming van de Tourmalet was Tony Rominger ontsnapt. Op zoek naar punten voor de bolletjestrui? Een ultieme aanval op de gele trui van Miguel Indurain? Hoe het ook zij, Rominger kwam als eerste boven met een seconde of 50
Sinds enkele jaren zendt de NOS bergetappes van start tot finish uit. Geweldig voor liefhebbers, een crime voor de verslaggevers, die met blikjes cola en kleffe broodjes brie naast zich en de kortste weg richting de verrijdbare plees in het hoofd de uren vol moeten praten.
En iedere dag
Zoals Fausto Coppi zijn eigen land is binnengereden, zo moeten de Romeinse keizers en veldheren na hun roemvolle veroveringstochten in triomf het feestvierende en jubelende Rome zijn binnengetrokken. Het is niet doenlijk het dolle enthousiasme te beschrijven, dat zich bij het passeren van de Julius Caesar der wielersport, vanaf de grens tot in Sestrière en bij zijn aankomst aldaar heeft