Tom afgestaptWant van sterrenstof gemaakt is hij zeker. Alleen nu even niet. Eén van de grootste Neerlands Hopen in de TdF2016 moest afstappen, maar als je zo hoog kunt stijgen en zo laag (en een beetje gek) kunt vallen kun je eigenlijk alles. Behalve misschien over 18 dagen in Rio topfit aan je stuur trekken.

Songs van David Bowie zijn al vaker in verband gebracht met Dumoulin: Ground control to Major Tom.
Nu blijft Ziggy Stardust maar in mijn hoofd rondzingen:
Ziggy (=Tom) played guitar (= wint de rit naar Andorra en de eerste tijdrit),
jamming (rijdt) good with Weird (Froome) and Gilly (Richie),
and the Spiders from Mars (Skybots van Froome)

Dit stukje schrijf ik op de ochtend van de zaterdag vóór Parijs.
Had ik gisteravond zin om nog langer naar de TdF te kijken? Nou, nee. Maar mensen, laten we vooral positief blijven. Op het gevaar af neergesabeld te worden als ‘wielerpositivo’ en voorspelbaar (Matthias Vangenechten) durf ik hier toch met droge ogen toe op te roepen. Want wat de Nederlandse renners nu nodig hebben is een land dat onvoorwaardelijk achter ze staat. En blijft kijken. En wielerfans die positief geladen stardust naar Frankrijk zenden. Juist vandaag en morgen naar Bauke Mollema, die zijn fall in een hopelijk niet al te slapeloze nacht ook naar iets positiefs heeft moeten zien te buigen. Als hij dat kan, dan moeten ‘wij’ het helemaal kunnen.

Iedereen die voor zijn werk wel eens een deskundigheidsbevorderingscursus heeft gevolgd, weet hoe de grondregel werkt: kijken naar wat je wél hebt. En dat is:
twee etappezeges van Tom Dumoulin (dat is al één meer dan we redelijkerwijs mochten hopen), Bauke Mollema stond een week tweede in het algemeen klassement, Dylan Groenewegen komt er aan en rijdt nog mee, Stef Clement is heel goed, Laurens ten Dam is nog altijd heerlijk om erbij te hebben en heeft nog altijd een slijmbaard en ja, Wout Poels… Die staat ook ooit nog eens een enorme rise te wachten en dan niet als soldaat.
Een knap voorbeeld van positief denken was er ook gisteren al weer snel. Peter Winnen in de Avondetappe: ‘Je kan bij veel etappes tijdens de uitzending wegzakken en een uur slapen en dan is er nog niks gebeurd wat je gemist hebt.’

He played it left hand
Became the special man

Na een fall is er altijd weer een nieuwe rise.

Dé Hogeweg
Laatste berichten van Dé Hogeweg (alles zien)