Sinds het mondiale antidopingbureau WADA per 1 januari wijzigingen aanbracht in de lijst van verboden middelen, liepen er al diverse sporters tegen de lamp. Ze wisten het niet. Ze gebruikten het al jaren. En vroeger was het nooit verboden. De verklaringen zijn simpel en verwacht. Maar misschien moet WADA het over een heel andere boeg gooien. Moet de dopinglijst niet gewoon overboord?
Nee, ik wil niet zeggen dat sporters maar gewoon moeten kunnen gebruiken. Het idee van ‘de grootste gebruiker wint’ staat mij op zich niet tegen. Maar ik denk dat op deze manier de financiële verschillen bij sporters voor het verschil gaan zorgen, en niet het sportieve. Atleten met een grote pot geld kunnen betere artsen kopen en zo overwinningen binnenslepen. Met dat prijzengeld kunnen ze hun bestand weer uitbouwen; dat creëert een vicieuze cirkel. Alles vrijgeven is dus geen optie.
Het product meldonium dat nu in het nieuws is, is een product dat helpt bij hartproblemen en druk op de borst. Het vergroot het uithoudingsvermogen en is dus een waardevol middel voor duursporters. De betrapte Russische sporters hebben het spul jaren ‘legaal’ kunnen gebruiken. Het stond namelijk nooit op een verboden lijst. Waar dat aan heeft gelegen is niet bekend. Blijkbaar was de werking niet genoeg duidelijk of werd er gedacht dat sporters het spul toch niet zouden gebruiken.
En zo zullen er wel meer medicamenten gebruikt worden waar nog niet op getest wordt. Wellicht rijdt het hele peloton wel op een middel waarmee de luchtwegen van racepaarden worden schoongehouden. Of een middeltje met precies dezelfde werking als meldonium, maar waarvan de werking nog niet duidelijk is.
Een anti-dopinglijst is nooit up-to-date. Hij is nooit tot op het laatste middel compleet. Daarom denk ik dat een ‘schone-dopinglijst’ beter werkt. Een lijst met producten die je als sporter wél mag gebruiken. Denk aan pijnstillers als ibuprofen of paracetamol. En wellicht een tabletje voor maagzuur of een pilletje om lekker te slapen ’s nachts. Pas wanneer een geneesmiddel op de lijst staat, mag het gebruikt worden. Alles daarbuiten is strafbaar.
En meldonium? Dat komt niet op de ‘schone lijst’. Dat moge duidelijk zijn.
- Zullen we Sagan nog terugzien? - 04/07/2017
- Etappes mooier dan podium in Parijs? - 02/07/2017
- Toch nog een spannende Tour - 11/06/2017
Het blijft een mooie spagaat – beroepssport wordt gebracht als het srpookje: een eerlijk gevecht, vriendschappelijke strijd, de mens die zijn grenzen verlegt. Terwijl het gaat om de harde pegels. Voor de sporters zelf, misschien nog meer voor de commercie erom heen. En daar waar er veel (geldelijke) belangen op het spel staan, daar is smerigheid. Hoeveel en waar precies – weet je niet. Maar het is er.
Het is een beetje als de financiele wereld. Iedereen weet dat daar wolven rondlopen, die als je links kijkt, rechts van je stelen. En een toezichthouder die zo goed en zo kwaad als het gaat de scherpe kantjes ervanaf probeert te vijlen. Zo zie ik ook beroepssport.
En in Leander Mascini eindelijk een medestander gevonden die een zwak heeft voor renners met een luchtje. Of het nou Pollentier is, of Dario Frigo. Die laatste – brak zich ooit het hoofd over het geheim van Armstrong. Die kanker was 1 grote scam. Een groot rookgordijn om te nemen wat je kracht gaf. Anti-kanker medicijnen. Hij wist het zeker. En die werden dus ook gevonden op de hotelkamer bij Frigo. Hoe kan je nou lang kwaad blijven op zo iemand???