Foto: Joris Knapen

Euforisch ben ik gisteren van de bank gesprongen. Al duurde de euforie maar kort, ik heb genoten van de aanval van Maurits in de laatste 10 kilometer. Eerst kreeg hij een drietal met zich mee. Deze mannen weigerden om ook maar een meter

Geen wifi en bijna geen bereik tijdens de Tour. Het gebeurde team Katusha tijdens de rustdag in een oud kasteel in the middle of nowhere. Een prachtige omgeving en heerlijk rustig. Verstoten van de digitale buitenwereld. Geen appjes, Twitter en Facebook. Een vreemde gewaarwording. Maurits heeft gelukkig altijd een boek bij zich. Hij begon eens rustig te bladeren in

Twee loodzware dagen zijn achter de rug. Zaterdag zat Maurits mee met de grote kopgroep van 50 man. Van daaruit werden ook constant aanvallen geplaatst om los te komen. Er werd gemiddeld zo hard gereden. Het is dan al een kunst om in een kopgroep te zitten. Laat staan om daar nog eens van weg te rijden. Op een gegeven

Na twee lange etappes staat er vandaag iets geheel anders in het routeboek van de Tour. De getallen 3, 2 en 1 op het profielkaartje staan voor mooie klimmetjes. Het is geen finish bergop vandaag. Maar er worden wel degelijk hoogtemeters gemaakt. De categorie 1 klim met de bijzonder lange en mooie naam “Montée de la Combe de Laisia Les

Veel jarigen in de Tour gisteren. Aru, Gilbert en Kristoff. De jarige Kristoff werd door Team Katusha in het zonnetje gezet. Een fijn stukje vuurwerk bij het diner. Daar sta je dan met je snufferd op Twitter. Hij kijkt er bedenkelijk bij.

Vandaag en morgen twee lange etappes. Meer dan 200 kilometer met een tussensprint en wat bergpunten. Ontsnappingen zijn zinloos.

De Tour werd dinsdag in zijn greep gehouden door twee renners. Hoofdrolspelers Sag en Cav eisten in het slotstuk duidelijk alle aandacht op na een wat duffe etappe. De rest van het peloton fungeerde als figurant. Veilig achterin het peloton, ver weg van de ellende, reed Maurits. Op zijn gemak stuurde hij door het slagveld naar de finish.

Wij laten