In de Ronde van Vlaanderen. Nadat je gecrasht bent. Oorzaak: een fietspadgeultje. Of een bidon. Of een onverhoedse beweging van een ploegmaat. Een paar meter verderop werd een helpende mecanicien door een ploegleiderswagen aangereden.

Op de Oude Kwaremont is gisteren een fietstoerist in elkaar gezakt tijdens de beklimming. En overleden. Vandaag rijdt het peloton er overheen. Niemand weet exact waar de plek is, er liggen vandaag geen boeketten. Er staan geen waxinelichtjes. Geen foto. Alles is schoongeveegd voor Vlaanderens Mooiste.

Volgens veel volgers was dit de mooiste ‘Vlaanderens Mooiste’ sinds 10 jaar. Het was ook nog eens de 100e. De zon scheen, het was 20 graden. Het volk was uitgelopen.
Zo mooi vond ik deze Ronde in de eerste paar uur trouwens helemaal niet. Ondanks haar prachtige 18 hellingen. Door het recente overlijden van de twee jonge renners Myngheer en Demoitié zit de schrik er nog goed in.
Belgisch Hoop in voorjaarsklassiekerdagen Tiesj Benoot moest na een grote valpartij (drinkbus) opgeven. Als bankzitter ben je amper van de ene val bekomen of er is al weer een volgend incident. Bij elke val denk ik ‘als hij maar opstaat’ of ‘laat hem in godsnaam een ledemaat bewegen’.

Op 100 kilometer viel in het peloton het 4 persoons treintje van de BMC ploeg over een geultje. De een tikte de ander aan en nam zijn ploeggenoot mee richting asfalt. De twee die het langst bleven liggen waren Greg Van Avermaet (ook Belgisch Hoop op de overwinning) en Michael Schär (Zwitserland).
Bijna alle aandacht ging naar Van Avermaet, die na een tijdje op wilde staan en daarbij naar zijn arm greep (sleutelbeenbreuk). Zijn helm smeet hij weg. Met schokkende schouders huilde hij. Te pijnlijk om aan te zien, maar de camera filmde onverbiddelijk door.
Schär was bedolven onder twee fietsen. Toen die waren opgetild en afgevoerd bleef hij heel lang heel stil liggen. Het opstaan van Schär is niet meer uitgezonden (of ik keek net even van de zenuwen uit het raam), maar ik las dat hij is overgebracht naar het ziekenhuis. Dus hij leeft nog.

Vallen, maar ook de dood zijn steeds meer aanwezig in de koers. Natuurlijk hoort vallen er bij. De roep om meer veiligheid klinkt al jaren, maar er verandert niets. Toch wil ik kijken. En weten dat ze weer opstaan. Gelukkig zagen we geen valpartijen meer, scheen de zon uitbundig, was België weer blij en de koers retespannend.
Het laatste restje schrik verdween door de winnaarswheelie van Peter Sagan.
Hij heeft deze nu zo vaak gedaan dat hij het vast ook kan met een fiets op zijn hoofd.

Dé Hogeweg
Laatste berichten van Dé Hogeweg (alles zien)