Twee in plaats van negen (nogmaals over die fameuze Ronde van Vlaanderen 2020)

Door |woensdag 13 januari 2021|

2020 was een kutjaar, snel vergeten daarom maar? Nou nee, zoveel mooie dingen ook meegemaakt. Om er eentje uit te lichten, ik las in de HUMO een terugblik met Wout van Aert. Hij vertelt dat ie een aantal dagen goed ziek was van die verloren sprint tegen Mathieu van der Poel.

Op die desolate Minderbroederstraat in Oudenaarde. Vriendin Sarah moest haar

Op vijftien seconden na

Door |zondag 18 oktober 2020|

Een rit van de vliegbasis in Rivolto, thuisbasis van de Frecce Tricolori, naar Piancavallo, skidorpje met honderd inwoners. Die Frecce Tricolori, driekleurige pijlen, zijn straaljagers die zijn gespecialiseerd in het uitblazen van rood-wit-groene rook over wielrenners die klaarstaan om een loodzware bergetappe te fietsen.

(Schuin oog op een driekleurige pijl in Vlaanderen, met witte broek.)

Het peloton trok door het allermooiste en

Koerslandschappen 5: De Paterberg

Door |vrijdag 16 oktober 2020|

Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten, waar het zwaar wordt, waar ze even op

In Flanders fields: de revival van Gent-Wevelgem

Door |maandag 12 oktober 2020|

De laatste jaren ben ik groot fan van Gent-Wevelgem. Als we het hebben over dit jaar zou je kunnen zeggen dat elke koers een cadeautje is, waar corona zijn zegen over heeft gegeven. Maar ik had het dus al langer, misschien vanaf het moment dat de wedstrijd een meer prominente plek op een zondag heeft gekregen.

Tot die tijd keek ik

Waalse Pijl 1994: l’Italia farà da sé

Door |woensdag 7 oktober 2020|

Afgelopen woensdag, ondanks de krona, toch nog de Waalse Pijl kunnen bekijken, thuis voor de buis.

Wallonië, hoe vaak hadden we daar niet de voetriempjes aangetrokken. In het Hameau des Cahottes (“Keiengehucht”) van Horion-Hozémont, Fize-Fontaine, Vottem en Cras-Avernas. Om maar willekeurig een paar buitenplaatsen in het Luikse te noemen. Bepaald geen arcadia in die dagen.

De koers trok ter plekke nog wel

Cees Bal en de Ronde van Vlaanderen die in Catalonië begon

Door |donderdag 9 april 2020|

Als de Ronde van Vlaanderen van 1974 een stripverhaal was geweest, had er tot aan de voorlaatste bladzijde in elk kader een donderwolk boven het hoofd van Cees Bal gehangen. Precies eenzelfde wolkje, soms vergezeld van een bliksem, eventueel een doodshoofdje of een rij tekens die volstrekt willekeurig lijkt te zijn gekozen tijdens het vullen van bijbehorende tekstballon, als Walt