Ergens in Nederland ligt een landelijk weggetje met als straatnaam ‘De Ziel’. Het weggetje loopt dood. Behalve voor fietsers. Waar anderen noodgedwongen rechtsomkeert moeten maken, koerst de fietser verder, om steeds dichterbij z’n bestemming te komen.

Het plaatje van dat groene straatnaambordje met gele letters, plus het helblauwe bord daarnaast, met die bekende combinatie van een witte streep en een rood blok, schoof de afgelopen dagen geregeld voor mijn ‘interne diaprojector’, als ik m’n Topstone Carbon weer eens een doodlopende weg instuurde. “Uitgezonderd fietsers” mompelend, schoot ik meestal een gravelstrook op, daar waar het asfalt eindigde.

De gravelbike maakt van elke doodlopende weg een relatief begrip. Een startpunt voor onbegrensd avontuur.

Stopbord
Toch leek dit voorjaar zelfs de fietser gedwongen te worden om langdurig stil te staan. Covid-19 zette een groot, knalrood stopbord neer, waarvoor zelfs de meest onverschrokken gravelrider driftig in zijn remmen kneep.

En terecht.

Fietsevenementen die zelfs bij code oranje gewoon door zouden zijn gegaan, werden één voor één gecanceld. Backroads, met zijn onverharde stroken, met namen als het Zwetselaarsepad of de Slagsteeg, ging niet door.
Smuggler’s path, met zijn mooie routes over gravelwegen die kriskras door het bos en de weilanden lopen, langs en dwars over de grens van Nederland en België, smokkelde dit maal niet en hield zich netjes aan de richtlijnen van de Nationale Veiligheidsraad van België. Het evenement dat voormalige smokkelwegen aandoet, werd afgeblazen. Georganiseerde fietsvakanties werden geannuleerd. En ook de Dirty Kanza, het officieuze WK gravel, ontliep de Covid-vloek niet en werd, hopend op betere tijden, verplaatst naar het najaar.

Out of the box
Zoals de Kingpin Suspension van een Cannondale Topstone de klap van een diepe kuil in de weg vakkundig opvangt, toont ook de fietswereld veerkracht in tijden van Corona. Collectieve trainingsritjes werden vervangen door tochten die de hashtag I ride solo meekregen. De Backroads bleek in mei toch door te kunnen gaan. Organisator Gijs Bruinsma bedacht namelijk op geniale wijze de backroadsbox. Een soort van ‘Blije Doos’, met ondermeer een rugnummer, koffiebonen, een drinktablet, binnenbandje en het isotone speciaal biertje Sand Diver van brouwerij de Kromme Haring om na jouw, op Komoot uitgestippelde solorit, soldaat te kunnen maken.
Marijn de Vries van Ride Along-fietsreizen kwam met de Ride Alone-buff, om dicht bij huis Coronaproof te kunnen blijven fietsen.
Laurens ten Dam lanceerde als ultieme uitdaging Dirty Kanzelled: op de dag dat Dirty Kanza verreden zou worden, zaterdag 30 mei, stipt om 6 uur vanuit je eigen huis starten voor 100 of 200 miles aan onverhard avontuur. Self-supported. Met maximaal 2 ravitailleringsposten onderweg, en een biertje (of 2) naar afloop.
Ook Smuggler’s Path verzon een list en daagt op diezelfde laatste zaterdag in mei iedereen uit om alsnog de gravelbike te pakken, en minimaal 60 kilometer aan gravel weg te vreten. Natuurlijk met een Smuggler’s cap op het hoofd, die je kunt aanschaffen om Tommy uit Hamont te steunen, een 8-jarig jongetje met een spierziekte waarvoor de ouders een betere maar ook kostbare behandeling zoeken. Zodat Tommy ooit ook een “first class Smuggler” kan worden.

Team HetisKoers
Team HetisKoers had ook grootste gravelplannen, dit jaar. Naast deelname aan Smuggler’s Path en de Hunbed350 stond bikepacking over gravelpaden in Fins Lapland op het programma, met als finale de Arctic Grind van de Nordic Gravel Series, een graveltocht voorbij de Poolcirkel.

Covid-19 steekt echter een flinke stok tussen de spaken van onze gravelfietsen.

Maar ook dan kun je doorgaan.

Op Smuggler’s day rijdt Team HetisKoers de 200 miles van de Dirty Kanzelled, live te volgen op followmychallenge.com. De Hunebed 350 zal op een later moment verreden worden. En we zijn nieuwsgierig of het echt zo is dat je vanaf Delfzijl volledig onverhard naar het Drielandenpunt kunt fietsen.

Want als je een doodlopende weg tegenkomt, zou je kunnen stoppen, maar nieuwsgierig doortrappen is leuker.

Bort Hartog