Wat maakt hem nou zo leuk? Hij is met geen andere renner te vergelijken, altijd zichzelf, heeft geen kapsones, wel humor, weet van geen opgeven, kan heel lang en mooi en dansante rijden, kan vallen en weer opstaan, sleurt graag lang en meedogenloos op kop en zo kan je nog wel even doorgaan. Als je dat in een vijf woorden moet samenvatten is dat: omdat hij Robert Gesink is.
Het wegwielerseizoen loopt ten einde en Robert Gesink (Varsseveld, 31 mei 1986, 1.89 m, 70 kg) rijdt de Ronde van Lombardije.
Terugkijkend op de Rondes van Lombardije die ‘De Condor van Varsseveld’ reed, was hij in 2009 het sterkst, hij werd zesde. In zijn eerste Ronde van de Vallende Bladeren in 2007 werd hij 15e. Hij reed ze verder in
2008 > 59e
2009 > 6e
2013 > 10e
2015 > 11e
2016 > 7e
2018 > 45e
Na 2019 > 33e reed hij deze seizoensafsluiter niet meer.

Hoe moeten we deze toprenner – die we na de Vuelta alleen nog op een Tweetje in een zwembad zagen springen met zijn zoon – bedanken voor het zoveelste mooie wielerjaar dat hij ons door zijn prestaties gaf? Natuurlijk bejubelen we hem vaker op Het is Koers, maar wat een spanning en sensatie veroorzaakte hij in de Vuelta dit jaar. Tot twee keer toe proberen een etappe te winnen en er dichtbij zijn! Op 8 september werd hij vlak voor de streep ingehaald door Remco Evenepoel en Enric Mas. ‘Het was een geweldige koers, tot de laatste 200 meter’, verzuchtte Gesink bij Eurosport.
Zijn mooiste uitspraak van 2022 deed hij op zaterdag 10 september, op de voorlaatste dag van de Vuelta: ‘Ik probeer het gewoon nog een keer.’ Karsten Kroon voorspelde – als prediktor bij Eurosport – die dag Gesink als winnaar. Op 177.7 km probeerde Gesink mee te ontsnappen en dat lukte met een kopgroepje. De Puerto de Morcuera was de klim van de waarheid die dag. Valverde zat met Gesink in een groepje aan de voet, maar op de top was er een samensmelting met andere sterke renners en kon Gesink niet mee. Toch konden we er even in geloven dat gerechtigheid bestaat.

Als je aan het terugblikken slaat, lijkt het misschien of de renner een punt achter zijn carrière gaat zetten, maar niets is minder waar bij Gesink. In 2021 verlengde hij zijn contract bij Jumbo-Visma met twee jaar en was daar blij mee. En wij met hem. Mocht hij ooit stoppen als profrenner, dan graag een documentaire met als muziekthema het wel wat voor de hand liggende, maar echt bij het hooggebergte passende El condor pasa, uitgevoerd door de oorspronkelijke muzikanten Los Incas.

Dé Hogeweg
Laatste berichten van Dé Hogeweg (alles zien)