Een déjà vu lijkt het. Wie op de laatste zaterdagmiddag van februari 2011 de televisie aanzet en precies op tijd is om te zien hoe twee koplopers aan de apotheose van de Omloop Het Nieuwsblad beginnen, zal wellicht een kort moment twijfelen aan de eigen waarneming. Betreft dit een rechtstreeks verslag van de opening van het Noord-Europese wielerseizoen of worden
Rochester Bridge. De plek waar Mr. Pickwick over de balustrade leunde, de natuur aanschouwde en onderwijl wachtte op zijn ontbijt. De lucht was er aangenaam en helder en maakte het uiterlijk van ieder object prachtig. Samuel Pickwicks bedachtzame geest had echter nauwelijks aandacht voor het door Moeder Natuur aan hem gepresenteerde schoon. De hoofdfiguur uit Charles Dickens’ roman The Pickwick
‘Waar is mijn vraa?! Mijn vraa!’ Via de microfoon van Michel Wuyts banen de, in smeuïg Vlaams-Brabants uitgesproken, woorden zich een weg door de joelende menigte en sluipen de Belgische huiskamers in. De door zijn weelderige haardos en baard sowieso enigszins verwilderd ogende verslaggever heeft de afgelopen uren achterop een motor doorgebracht, met een helm over zijn rossige krullen, waardoor
Ik zat achterstevoren in de auto met mijn knieën op de achterbank. Onder mij werd de wereld steeds kleiner. In de diepte fietste een groep wielrenners en ondanks de steilte van de weg kwamen ze snel dichterbij. Ze gingen in ieder geval veel harder dan wij. Mijn opa gaf vol gas en de indringende stank van een overkokende motor verspreidde
Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten,
Dikke druppels kletteren neer op een ijskoude rennershuid en stuiteren door de kracht waarmee ze naar beneden vallen een halve millimeter terug om vervolgens langs een vermoeid lijf omlaag te glijden. Het zijn niet bepaald de eerste waterdruppels die de renners vandaag over zich heen krijgen. In tegenstelling tot de stortvloed die Moeder Natuur de afgelopen uren over het peloton